Wednesday, February 25, 2009
Pemilihan 2008 - Senarai Nombor Calon
Feb 24th, 2009 | By Zailan | Category: Berita Utama
KUALA LUMPUR, 24 Feb – Ibu Pejabat UMNO telah mengadakan majlis cabutan nombor calon bagi pemilihan jawatan pusat untuk semua peringkat di Dewan Tun Razak (3), Pusat Dagangan Dunia Putra (PWTC) di sini.
Berikut Senarai Nombor Calon Bagi Jawatan Majlis Tertinggi UMNO:
PENGERUSI TETAP
1. Badruddin Bin Amiruldin – Jerai (02)
2. Che Onn Bin Ismail – Kapar (01)
TIMBALAN PENGERUSI TETAP
1. Mohamad Bin Haji Aziz – Sri Gading (01)
2. Ahmad Bhari Bin Abdul Rahman – Selayang (02)
PRESIDEN
1. Mohd Najib Tun Hj Abd Razak (calon tunggal)
TIMBALAN PRESIDEN
1. Muhyiddin Bin Haji Mohd Yassin – Pagoh (01)
2. Mohd. Ali Bin Mohd. Rustam – Bukit Katil (02)
3. Muhammad Bin Haji Muhammad Taib – Kelana Jaya (03)
NAIB PRESIDEN
1. Hishammuddin Bin Tun Hussein Onn – Sembrong (08)
2. Ahmad Zahid Bin Hamidi – Bagan Datok (01)
3. Mohd Shafie Bin Hj. Apdal – Semporna (02)
4. Mohamed Khaled Bin Nordin – Pasir Gudang (06)
5. Syed Hamid Bin Tan Sri Syed Jaafar Albar – Kota Tinggi (05)
6. Mohd Isa Bin Dato Abdul Samad – Telok Kemang (04)
7. Rais Bin Yatim – Jelebu (03)
8. A. Rahim Bin Tamby Chik – Masjid Tanah (07)
AHLI MAJLIS TERTINGGI
1. Noh Bin Omar – Tanjong Karang (28)
2. Mohd Zin Bin Hj Mohamed – Sepang (36)
3. Musa Bin Hj Aman – Libaran (32)
4. Mustapa Bin Mohamed – Jeli (30)
5. Abdul Ghani Bin Othman – Ledang (49)
6. Ismail Sabri Bin Yaakob – Bera (48)
7. Zainal Abidin Bin Osman – Nibong Tebal (47)
8. Azian Bin Osman – Ipoh Timur (37)
9. Tajuddin Bin Abd Rahman – Pasir Salak (10)
10. Adnan Bin Yaakob – Bentong (07)
11. Azalina Binti Othman – Pengerang (21)
12. Abd. Latiff Bin Ahmad – Mersing (03)
13. Mohamad Bin Hj Hassan – Rembau (33)
14. Sharil @ Shahrir Bin Ab Samad – Johor Bahru (24)
15. Mahdzir Bin Khalid – Padang Terap (51)
16. Ahmad Husni Bin Mohd Hanadzlah – Tambun (02)
17. Hamzah Bin Zainudin – Larut (35)
18. Ahd Shabery Bin Cheek – Kemaman (26)
19. Mohd Puad Bin Zarkashi – Batu Pahat (20)
20. Noraini Binti Ahmad – Parit Sulong (41)
21. Zulhasnan Bin Rafique – Setiawangsa (22)
22. Awang Adek Bin Hussin – Bachok (04)
23. Mohamad Norza Bin Zakaria – Wangsa Maju (38)
24. Mohd Johari Bin Baharum – Kubang Pasu (25)
25. Shahidan Bin Kassim – Arau (50)
26. Idris Bin Haron – Tangga Batu (13)
27. Lajim Bin Ukim – Beaufort (11)
28. Shaziman Bin Abu Mansor – Tampin (40)
29. Saifuddin Bin Abdulllah – Temerloh (34)
30. Idris Bin Haji Jusoh – Besut (05)
31. Syed Ali Bin Abbas Alhabshee – Cheras (15)
32. Md. Isa Bin Sabu – Kangar (12)
33. Mokhtar Bin Radin – Kinabatangan (31)
34. Hilmi Bin Haji Yahaya – Balik Pulau (43)
35. Abdul Azeez Bin Abdul Rahim – Baling (08)
36. Norraesah Binti Mohamad – Balik Pulau (44)
37. Hasan Bin Malek – Kuala Pilah (45)
38. Jamaludin Bin Dato Mohd Jarjis – Rompin (42)
39. Raja Ropiaah Binti Raja Abdullah – Petaling Jaya Utara (01)
40. Abdul Rahman Bin Bakar – Marang (17)
41. Halimah Binti Mohamed Sadique – Tenggara (29)
42. Raja Ahmad Zainuddin Bin Raja Haji Omar – Larut (27)
43. Mohammed Radzi @ Mohd Radzi Bin Manan – Kampar (tarik diri)
44. Ishak Bin Ismail – Seremban (18)
45. Astaman Bin Abdul Aziz – Wangsa Maju (39)
46. Siti Zaharah Binti Sulaiman – Paya Besar (46)
47. Abdullah Bin Md Zin – Besut (23)
48. Zahidi Bin Zainul Abidin – Padang Besar (14)
49. Azhar Bin Ibrahim – Kepala Batas (19)
50. Azimi Bin Daim – Kulim–Bandar Baharu (09)
51. Sazmi Bin Miah – Machang (06)
52. Mohamed Jin Bin Samsudin – Bukit Gantang (16)
Berikut Senarai Nombor Calon Bagi Jawatan Exco Pergerakan Wanita UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP WANITA
1. YBhg Tan Sri Dato’ Hajah Napsiah Binti Omar – Kuala Pilah (Calon tunggal)
TIMBALAN PENGERUSI TETAP WANITA
1. YBhg Datuk Sharifah Aminah Binti Syed Ahmad – Lembah Pantai (03)
2. YB Senator Dato’ Hajah Saripah Aminahbi Binti Syed Mohd – Jelutong (04)
3. Rohani Binti Abu Hassan – Tanah Merah (02)
4. Rosdianah Binti Md Nor @ Nunong – Tawau (01)
KETUA WANITA
1. YB Tan Sri Rafidah Binti Aziz – Kuala Kangsar (01)
2. YBhg Dato’ Seri Shahrizhat Binti Abdul Jalil – Kepong (02)
NAIB KETUA WANITA
1. YBhg Dato’ Hajah Kamilia Binti Dato’ Ibrahim – Kuala Kangsar (Calon tunggal)
AHLI JAWATANKUASA WANITA
1. YBhg Datuk Hajah Siti Jeliha @ Zaleha Binti Hussin – Kubang Kerian (08)
2. YBhg Datuk Hajah Mastika Junaidah Binti Husin – Arau (24)
3. YB Datuk Halimah Binti Mohamed Sadique – Tenggara (36)
4. YB Senator Dato’ Maznah Binti Mazlan – Rompin (12)
5. YBhg Datuk Hajah Melati Binti Ali – Pekan (15)
6. Hajah Hasnah Binti Salam – Alor Gajah (26)
7. YB Datuk Hajah Azizah Binti Datuk SP Haji Mohd Dun – Beaufort (17)
8. YB Senator Datuk Armani Binti Hj Mahiruddin – Libaran (06)
9. YBhg Dato’ Hajah Rosni Binti Haji Zahari – Maran (27)
10. YB Sen Datin Paduka Datuk Norhayati Binti Onn – Klang (16)
11. YBhg Dato’ Norhayati Binti Omar – Kuala Pilah (18)
12. YB Latipah Binti Omar – Masjid Tanah (42)
13. Puan Azihani Binti Dato’ Ali – Kangar (47)
14. YBhg Datin Paduka Hajah Seripah Noli Binti Syed Hussin – Kelana Jaya (46)
15. YBhg Dato’ Hajah Khamsiyah Binti Yeop – Lenggong (33)
16. YB Dato’ Hajah Jahara Binti Hamid – Tasek Gelugor (01)
17. Datuk Hajah Maznah Binti Abd Hamid – Jerlun (45)
18. Hajah Noriah Binti Mahat – Pagoh (41)
19. Norliza Binti Abdul Rahim – Bukit Gelugor (20)
20. Salmah Binti Pin – Bandar Tun Razak (35)
21. YB Sen Hajah Sharifah Azizah Binti Syed Zain – Kluang (28)
22. YB Dato’ Siti Salmah Binti Mat Jusak – Padang Rengas (40)
23. Marlia Binti Abd Latiff – Padang Serai (31)
24. YB Senator Hajah Wan Hazani Binti Haji Wan Mohd Nor – Gua Musang (22)
25. Rosni Binti Sohar – Hulu Selangor (13)
26. YB Dato’ Hjh Rusnah Binti Kassim – Tanjong Malim (43)
27. Jamelah Binti A Bakar – Batu Kawan (25)
28. YBhg Datuk Dayang Mahani Binti Tun Pg Ahmad Raffae – Sipitang (03)
29. Che Arpah Binti Ariffin – Padang Terap (19)
30. YBhg Datin Paduka Hajah Mesrah Binti Selamat – Kuala Selangor (44)
31. Haliza Binti Abdullah – Batu Pahat (34)
32. YB Hamidah Binti Hj Osman – Gopeng (30)
33. Robia Binti Kosai – Muar (07)
34. YB Suraya Binti Yaacob – Pendang (14)
35. Munaliza Binti Hamzah – Petaling Jaya Selatan (48)
36. Jumabi Binti Mohamad – Bagan (39)
37. Ros Suryati Binti Alang – Bayan Baru (02)
38. Mas Normah Binti Mas Junid – Bukit Bintang (09)
39. Datuk Amisah Binti Yassin – Ranau (49)
40. Mariany Binti Mohammad Yit – Bukit Bintang (29)
41. Dr Rozaidah Binti Talib – Ampang (11)
42. Hjh Fatimah Binti Hamat – Hulu Terengganu (50)
43. YBhg Datin Dr Hajah Nik Azizah Binti Hj Nik Yahya – Kota Bharu (37)
44. YB Puan Hjh Zainab Binti Nasir – Tampin (23)
45. Norliza Binti Hj Ahmad – Kapar (21)
46. YBhg Dato’ Hjh Ainon Khariyah Binti Dato’ Mohd Abas – Pasir Salak (10)
47. Madihah Binti Ab Aziz – Kota Bharu (05)
48. Puan Sri Sa’adah Binti Abd Samad – Bandar Tun Razak (04)
49. Nora’shekin Binti Yusof – Batu (38)
50. YB Senator Dato’ Dr Hjh Mashitah Binti Ibrahim – Baling (32)
Berikut Senarai Nombor Calon Bagi Jawatan Exco Pergerakan Pemuda UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP PEMUDA
1. Abdul Fattah Bin Abdullah - Cameron Highlands (02)
2. Rami Bin Simbok – Puchong (01)
TIMBALAN PENGERUSI TETAP PEMUDA
1. Muhammad Yadzan Bin Mohammad - Tanjong Malim (01)
2. Osman Bin Ahmed – Sipitang (05)
3. Kamarudin Bin Hj Hassan – Segambut (06)
4. Jaigani Bin Jaafar – Sembrong (04)
5. Syed Azmi Ahmad Bin Syed Nazir Ahmad – Tanjong (03)
6. Mohamad Radhi Bin Abdullah - Kelana Jaya (02)
KETUA PEMUDA
1. Mukhriz Bin Mahathir - Kubang Pasu (01)
2. Mohamad Khir Bin Toyo - Sungai Besar (02)
3. Khairy Jamaluddin Abu Bakar – Rembau (03)
NAIB KETUA PEMUDA
1. Razali Bin Ibrahim – Muar (01)
2. Reezal Merican Bin Naina Merican - Kepala Batas (02)
AHLI JAWATANKUASA PEMUDA
1. Mohd Anis Hisham Bin Abd Aziz - Kuala Selangor (48)
2. Rosli Bin Hasan - Bukit Katil (37)
3. Zakaria Bin Dullah - Simpang Renggam (56)
4. Mohamed Suffian Bin Awang – Kuantan (30)
5. Norizan Bin Ali – Kepong (34)
6. Tengku Azman Bin Tengku Zainol Abidin - Bukit Bintang (06)
7. Mohd Afandi Bin Yusoff - Rantau Panjang (27)
8. Wan Amizan Bin Wan Abdul Razak – Jerantut (47)
9. Muhammad Khairun Bin Aseh – Putrajaya (50)
10. Marzuki Bin Yahya – Bagan (62)
11. Mohamed Hazali Bin Abu Hassan - Kuala Selangor (53)
12. Mohd Gasing Bin Saling – Kalabakan (25)
13. Ahmad Zaki Bin Zahid – Putrajaya (38)
14. Sohaimi Bin Shahadan – Selayang (55)
15. Mohd Najib Bin Mohd Isa - Telok Kemang (29)
16. Zubir Bin Zabidi - Alor Star (02)
17. Anuar Bin Safian - Kubang Kerian (13)
18. Mohamad Iruan Bin Zulkefli – Lenggong (58)
19. Nixon Bin Abdul Habi – Semporna (35)
20. Mohd Hisamudin Bin Yahaya – Putrajaya (42)
21. Azizul Nizam Bin Bidin – Merbok (26)
22. Norman Bin Zahalan - Bayan Baru (05)
23. Syahrin Bin Md Jamaludin – Tebrau (64)
24. Aziaan Bin Ariffin - Balik Pulau (31)
25. Lokman Noor Bin Adam - Shah Alam (20)
26. Mohamad Sazali Bin Kamilan - Lembah Pantai (36)
27. Saiful Ismail Bin Saaya - Kuala Kangsar (32)
28. Ahmad Bin Darus -Kepala Batas (17)
29. Khalid Bin Mohamed - Johor Bahru (54)
30. Novandri Bin Hasan Basri - Bukit Gelugor (08)
31. Nadziruddin Bin Mohamed Bandi - Telok Intan (04)
32. Ung Md Salleh Bin Ung Abd Jamal – Serdang (57)
33. Ali Mazat Bin Salleh – Kulai (10)
34. Megat Zulkarnain Bin Omardin – Gombak (11)
35. Zainuri Bin Zainal – Klang (43)
36. Akhramsyah Muammar Ubaidah Bin Sanusi – Langkawi (18)
37. Asri Bin Abdul Rahman – Selayang (39)
38. Ahmad Izany Bin Mohd Nor – Seremban (01)
39. Lob Mahadir Bin Abdul Shukur - Shah Alam (15)
40. Ahmad Suhairi Bin Ahmad Hariri - Shah Alam (61)
41. Faizal Bin Tajuddin - Pasir Salak (52)
42. Mohasdjone @ Mohd Johari Bin Mohamad – Besut (40)
43. Fakhrul Zafran Bin Absl Kamarul Azman - Gelang Patah (60)
44. Mohd Anuar Bin Mohammad Nor – Marang (63)
45. Mohd Fairuz Bin Mohd Sakirin – Klang (65)
46. Mohd Husaimi Bin Hussin – Besut (19)
47. Tun Faisal Ismail Bin Aziz – Putrajaya (12)
48. Mohd Azmi Bin Hamzah - Kota Raja (21)
49. Mohamad Nazim Bin A Samad - Kota Melaka (51)
50. Mohd Zamri Bin Mohd Idrus - Pasir Gudang (24)
51. Nazir Hussin Bin Akhtar Hussin – Titiwangsa (46)
52. Shafiqurrahman bin Haji Shamsuddin – Kuala Kedah (09)
53. Hamunir Bin Hamzah – Kangar (59)
54. Mohd Faiz Bin Mohd Raih – Setiawangsa (16)
55. Zamri Bin Zainol Abidin - Pokok Sena (22)
56. Mohd Amin Bin Hamidon @ Hampon – Pengerang (23)
57. Jasni Bin Shafie - Padang Terap (33)
58. Nor Hazaimi Bin Hamzah - Bukit Bendera (41)
59. Bahrul Razha Bin Chuprat - Kota Kinabalu (49)
60. Jamawi Bin Jaafar – Tenom (28)
61. Mohd Zaidi Bin Ilamdin - Kelana Jaya (14)
62. Shamsudin Bin Md Saad – Jerlun (07)
63. Mohd Razlan Bin Muhammad Rafii – Seputeh (45)
64. Mohd Johari Bin Abu Bakar - Hulu Terengganu (03)
65. Kamarol Bin Salleh - Pokok Sena (44)
Berikut Senarai Nombor Calon Bagi Jawatan Exco Pergerakan Puteri UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP PUTERI
1. Roslinda Binti Abd Rahman – Rasah (01)
2. Azlieza Binti Azizan – Tangga Batu (02)
TIMBALAN PENGERUSI TETAP PUTERI
1. Hasspalela Binti Mohammed Hassan – Kulai (01)
2. Zakiah Binti Kalipunya – Semporna (03)
3. Rosmarynda Binti Mohamad Rasidi – Bandar Tun Razak (02)
KETUA PUTERI
1. Shahaniza Binti Shamsuddin – Maran (02)
2. Rosnah Binti Hj Abd Rashid Shirlin – Papar (04)
3. Ismalina Binti Ismail – Wangsa Maju (01)
4. Bibi Sharliza Binti Mohd Khalid – Rembau (06)
5. Ida Rahayu Binti Md Noor – Petaling Jaya Utara (03)
6. Saarah Binti Ali Bashah – Seputeh (05)
NAIB KETUA PUTERI
1. Nolee Ashilin Binti Mohammed Radzi – Lembah Pantai (01)
2. Shahanim Binti Mohamad Yusoff – Sungai Petani (05)
3. Wan Norashikin Binti Wan Noordin – Pasir Salak (02)
4. Nordiana Binti Shafie – Kuala Terengganu (03)
5. Haslinda Binti Mohd Zerain – Ampang (04)
AHLI JAWATANKUASA PUTERI
1. Mas Ermieyati Binti Samsudin – Masjid Tanah (34)
2. Idamoerni Binti Zakaria – Bukit Gelugor (35)
3. Fahariyah Binti Md Nordin – Ledang (28)
4. Nor Azita Binti Abdul Rahman – Pekan (53)
5. Norhamizah Binti Mat Tahir – Selayang (18)
6. Norashikin Binti Abdul Rahman – Rasah (47)
7. Azlinda Binti Zubir @ Zubin – Bukit Katil (26)
8. Rina Binti Mohd Harun – Sepang (38)
9. Inahwyati Binti Jaini – Tenom (49)
10. Huzry Fionnawatty Binti Hussein – Segambut (48)
11. Wan Salwati Binti Abdullah – Seremban (51)
12. Isfarina Binti Mohd Bali – Ipoh Barat (36)
13. Anita Binti Murad – Tenggara (42)
14. Dg Maimunah Binti Sidek – Sipitang (19)
15. Roselinda Binti Abd Jamil – Klang (01)
16. Faraha Binti Ismail – Mersing (30)
17. Nordiana Binti Shafie – Kuala Terengganu (21)
18. Azliza Binti Ahmad – Seputeh (20)
19. Rohaiza Binti Yang Yussof – Kuala Kangsar (15)
20. Fatimah @ Nik Fatimah Binti Haji Nik Salleh – Tumpat (08)
21. Azana Rita Binti Abdul Aziz – Tambun (12)
22. Nik Nora Hiryani Binti Nik Mohamed Yusoff – Gua Musang (52)
23. Jamilah Hanim Binti Othman – Petaling Jaya Selatan (06)
24. Azifah Binti Abdul Rahman – Pokok Sena (09)
25. Shahanim Binti Mohamad Yusoff – Sungai Petani (04)
26. Wan Noor Dizamdila Binti Wan Mustapa – Arau (24)
27. Wan Norashikin Binti Wan Noordin – Pasir Salak (39)
28. Hamizah Binti Abdollah Zawawi – Putrajaya (07)
29. Hartini Binti Abdul Rahman – Jerantut (44)
30. Zauyah Binti Zainuddin – Bandar Tun Razak (14)
31. Zurina Binti Abd Rahman – Hulu Terengganu (03)
32. Ellyana Binti Mohd Muslim Tan – Padang Besar (13)
33. Nashua Binti Fauzun – Segambut (23)
34. Norsabrina Binti Mohd Noor – Kulim-Bandar Baharu (32)
35. Zahida Binti Zarik Khan – Pandan (31)
36. Asmaiza Binti Ahmad – Padang Besar (41)
37. Hamidah Binti Mohd. Jaffar – Putatan (40)
38. Emm Roosehaziram Binti Mohd Rahim – Pengkalan Chepa (27)
39. Noor Marry Binti Abdul Karim – Jelebu (22)
40. Herni Azura Binti Ghafar – Subang (45)
41. Jamilah Binti Awang – Nibong Tebal (29)
42. Hasrunizah Binti Hassan – Pontian (37)
43. Siti Fatimah Binti Amir – Setiawangsa (05)
44. Seriwani Binti Sabtu – Setiawangsa (46)
45. Rita Syarinda Binti Manaf Najid – Dungun (10)
46. Noor Hayati Fitrah Binti Shahril – Bayan Baru (50)
47. Wan Zawiyah Binti Wan Halim – Kubang Pasu (17)
48. Rosmarynda Binti Mohamad Rasidi – Bandar Tun Razak (11)
49. Azlinda Binti Alis – Kubang Kerian (16)
50. Nur Fazlim Binti M Mohamed Kunju – Kemaman (33)
51. Norhasmimi Binti Abdul Ghani – Kuala Krau (02)
52. Julie Binti Sabran – Beluran (43)
53. Masmira Binti Mohd Salleh – Bukit Bintang (25)
Leave Comment
You must be logged in to post a comment.
powered by © 2009 UMNO Online
Sunday, February 22, 2009
MKT2008; Senarai Calon Yang Sah Bertanding
Feb 21st, 2009 | By zailan | Category: Berita Utama
KUALA LUMPUR, 21 Feb – Ibu Pejabat UMNO mengesahkan telah menerima senarai calon-calon yang layak bertanding bagi jawatan pusat pada Perhimpunan Agung UMNO (PAU) 2008 nanti.
Bagi jawatan Presiden, Datuk Sri Mohd Najib Tun Razak merupakan calon tunggal.
Manakala lima jawatan dipertandingkan iaitu Pengerusi Tetap, Timbalan Pengerusi Tetap, Timbalan Presiden, Naib Presiden dan ahli Majis Tertinggi (MT) UMNO.
Sehubungan itu, pada 24 Februari 2009 (Selasa), jam 2.30 petang, diadakan satu majlis cabutan nombor calon bagi pemilihan jawatan pusat untuk semua peringkat di Dewan Tun Hussein Onn, Pusat Dagangan Dunia Putra (PWTC) di sini di mana melibatkan wakil-wakil calon sahaja.
Pada 29 Januari lalu, Ibu Pejabat telah mengeluarkan surat kepada calon-calon yang layak bertanding untuk mengisi jawatan MT UMNO dan sayap pergerakan bagi mengisi borang pengesahan penerimaan dan penolakan pencalonan jawatan untuk tempoh tiga tahun (2008 – 2011).
Semalam merupakan tarikh akhir untuk mengembalikan surat tersebut termasuk borang pelantikan wakil calon.
Berikut senarai calon yang sah bertanding bagi jawatan Majlis Tertinggi UMNO:
PENGERUSI TETAP
1. Badruddin Bin Amiruldin – Jerai
2. Che Onn Bin Ismail – Kapar
TIMBALAN PENGERUSI TETAP
1. Mohamad Bin Haji Aziz – Sri Gading
2. Ahmad Bhari Bin Abdul Rahman – Selayang
PRESIDEN
1. Mohd Najib Tun Hj Abd Razak (Calon tunggal)
TIMBALAN PRESIDEN
1. Muhyiddin Bin Haji Mohd Yassin – Pagoh
2. Mohd. Ali Bin Mohd. Rustam – Bukit Katil
3. Muhammad Bin Haji Muhammad Taib – Kelana Jaya
NAIB PRESIDEN
1. Hishammuddin Bin Tun Hussein Onn - Sembrong
2. Ahmad Zahid Bin Hamidi – Bagan Datok
3. Mohd Shafie Bin Hj. Apdal – Semporna
4. Mohamed Khaled Bin Nordin – Pasir Gudang
5. Syed Hamid Bin Tan Sri Syed Jaafar Albar – Kota Tinggi
6. Mohd Isa Bin Dato Abdul Samad – Telok Kemang
7. Rais Bin Yatim – Jelebu
8. A. Rahim Bin Tamby Chik – Masjid Tanah
AHLI MAJLIS TERTINGGI
1. Noh Bin Omar – Tanjong Karang
2. Mohd Zin Bin Hj Mohamed – Sepang
3. Musa Bin Hj Aman – Libaran
4. Mustapa Bin Mohamed – Jeli
5. Abdul Ghani Bin Othman – Ledang
6. Ismail Sabri Bin Yaakob – Bera
7. Zainal Abidin Bin Osman – Nibong Tebal
8. Azian Bin Osman – Ipoh Timur
9. Tajuddin Bin Abd Rahman – Pasir Salak
10. Adnan Bin Yaakob – Bentong
11. Azalina Binti Othman – Pengerang
12. Abd. Latiff Bin Ahmad – Mersing
13. Mohamad Bin Hj Hassan – Rembau
14. Sharil @ Shahrir Bin Ab Samad – Johor Bahru
15. Mahdzir Bin Khalid – Padang Terap
16. Ahmad Husni Bin Mohd Hanadzlah - Tambun
17. Hamzah Bin Zainudin – Larut
18. Ahd Shabery Bin Cheek – Kemaman
19. Mohd Puad Bin Zarkashi – Batu Pahat
20. Noraini Binti Ahmad – Parit Sulong
21. Zulhasnan Bin Rafique – Setiawangsa
22. Awang Adek Bin Hussin – Bachok
23. Mohamad Norza Bin Zakaria – Wangsa Maju
24. Mohd Johari Bin Baharum – Kubang Pasu
25. Shahidan Bin Kassim – Arau
26. Idris Bin Haron – Tangga Batu
27. Lajim Bin Ukim – Beaufort
28. Shaziman Bin Abu Mansor – Tampin
29. Saifuddin Bin Abdulllah – Temerloh
30. Idris Bin Haji Jusoh – Besut
31. Syed Ali Bin Abbas Alhabshee – Cheras
32. Md. Isa Bin Sabu – Kangar
33. Mokhtar Bin Radin – Kinabatangan
34. Hilmi Bin Haji Yahaya – Balik Pulau
35. Abdul Azeez Bin Abdul Rahim – Baling
36. Norraesah Binti Mohamad – Balik Pulau
37. Hasan Bin Malek – Kuala Pilah
38. Jamaludin Bin Dato Mohd Jarjis – Rompin
39. Raja Ropiaah Binti Raja Abdullah – Petaling Jaya Utara
40. Abdul Rahman Bin Bakar – Marang
41. Halimah Binti Mohamed Sadique – Tenggara
42. Raja Ahmad Zainuddin Bin Raja Haji Omar - Larut
43. Mohammed Radzi @ Mohd Radzi Bin Manan – Kampar
44. Ishak Bin Ismail – Seremban
45. Astaman Bin Abdul Aziz – Wangsa Maju
46. Siti Zaharah Binti Sulaiman – Paya Besar
47. Abdullah Bin Md Zin – Besut
48. Zahidi Bin Zainul Abidin – Padang Besar
49. Azhar Bin Ibrahim – Kepala Batas
50. Azimi Bin Daim – Kulim–Bandar Baharu
51. Sazmi Bin Miah – Machang
52. Mohamed Jin Bin Samsudin – Bukit Gantang
Berikut senarai calon yang sah bertanding bagi jawatan Exco Pergerakan Wanita UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP WANITA
1. YBhg Tan Sri Dato’ Hajah Napsiah Binti Omar – Kuala Pilah
(Calon tunggal)
TIMBALAN PENGERUSI TETAP WANITA
1. YBhg Datuk Sharifah Aminah Binti Syed Ahmad – Lembah Pantai
2. YB Senator Dato’ Hajah Saripah Aminahbi Binti Syed Mohd – Jelutong
3. Rohani Binti Abu Hassan – Tanah Merah
4. Rosdianah Binti Md Nor @ Nunong – Tawau
KETUA WANITA
1. YB Tan Sri Rafidah Binti Aziz – Kuala Kangsar
2. YBhg Dato’ Seri Shahrizhat Binti Abdul Jalil – Kepong
NAIB KETUA WANITA
1. YBhg Dato’ Hajah Kamilia Binti Dato’ Ibrahim – Kuala Kangsar
(Calon tunggal)
AHLI JAWATANKUASA WANITA
1. YBhg Datuk Hajah Mastika Junaidah Binti Husin – Arau
2. YB Datuk Halimah Binti Mohamed Sadique – Tenggara
3. YBhg Datuk Hajah Siti Jeliha @ Zaleha Binti Hussin – Kubang Kerian
4. YB Senator Dato’ Maznah Binti Mazlan – Rompin
5. YBhg Datuk Hajah Melati Binti Ali – Pekan
6. Hajah Hasnah Binti Salam – Alor Gajah
7. YB Datuk Hajah Azizah Binti Datuk SP Haji Mohd Dun – Beaufort
8. YB Senator Datuk Armani Binti Hj Mahiruddin – Libaran
9. YBhg Dato’ Hajah Rosni Binti Haji Zahari – Maran
10. YB Sen Datin Paduka Datuk Norhayati Binti Onn – Klang
11. YBhg Dato’ Norhayati Binti Omar – Kuala Pilah
12. YB Latipah Binti Omar – Masjid Tanah
13. Puan Azihani Binti Dato’ Ali – Kangar
14. YBhg Datin Paduka Hajah Seripah Noli Binti Syed Hussin – Kelana Jaya
15. YBhg Dato’ Hajah Khamsiyah Binti Yeop – Lenggong
16. YB Dato’ Hajah Jahara Binti Hamid – Tasek Gelugor
17. Datuk Hajah Maznah Binti Abd Hamid – Jerlun
18. Hajah Noriah Binti Mahat – Pagoh
19. Norliza Binti Abdul Rahim – Bukit Gelugor
20. Salmah Binti Pin – Bandar Tun Razak
21. YB Sen Hajah Sharifah Azizah Binti Syed Zain – Kluang
22. YB Dato’ Siti Salmah Binti Mat Jusak – Padang Rengas
23. Marlia Binti Abd Latiff – Padang Serai
24. YB Senator Hajah Wan Hazani Binti Haji Wan Mohd Nor – Gua Musang
25. Rosni Binti Sohar – Hulu Selangor
26. YB Dato’ Hjh Rusnah Binti Kassim – Tanjong Malim
27. Jamelah Binti A Bakar – Batu Kawan
28. YBhg Datuk Dayang Mahani Binti Tun Pg Ahmad Raffae – Sipitang
29. Che Arpah Binti Ariffin – Padang Terap
30. YBhg Datin Paduka Hajah Mesrah Binti Selamat – Kuala Selangor
31. Haliza Binti Abdullah – Batu Pahat
32. YB Hamidah Binti Hj Osman – Gopeng
33. Robia Binti Kosai – Muar
34. YB Suraya Binti Yaacob – Pendang
35. Munaliza Binti Hamzah – Petaling Jaya Selatan
36. Jumabi Binti Mohamad – Bagan
37. Ros Suryati Binti Alang – Bayan Baru
38. Mas Normah Binti Mas Junid – Bukit Bintang
39. Datuk Amisah Binti Yassin – Ranau
40. Mariany Binti Mohammad Yit – Bukit Bintang
41. Dr Rozaidah Binti Talib - Ampang
42. Hjh Fatimah Binti Hamat – Hulu Terengganu
43. YBhg Datin Dr Hajah Nik Azizah Binti Hj Nik Yahya – Kota Bharu
44. YB Puan Hjh Zainab Binti Nasir – Tampin
45. Norliza Binti Hj Ahmad – Kapar
46. YBhg Dato’ Hjh Ainon Khariyah Binti Dato’ Mohd Abas – Pasir Salak
47. Madihah Binti Ab Aziz – Kota Bharu
48. Puan Sri Sa’adah Binti Abd Samad – Bandar Tun Razak
49. Nora’shekin Binti Yusof – Batu
50. YB Senator Dato’ Dr Hjh Mashitah Binti Ibrahim – Baling
Berikut senarai calon yang sah bertanding bagi jawatan Exco Pergerakan Pemuda UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP PEMUDA
1. Abdul Fattah Bin Abdullah - Cameron Highlands
2. Rami Bin Simbok - Puchong
TIMBALAN PENGERUSI TETAP PEMUDA
1. Muhammad Yadzan Bin Mohammad - Tanjong Malim
2. Osman Bin Ahmed - Sipitang
3. Kamarudin Bin Hj Hassan - Segambut
4. Jaigani Bin Jaafar - Sembrong
5. Syed Azmi Ahmad Bin Syed Nazir Ahmad - Tanjong
6. Mohamad Radhi Bin Abdullah - Kelana Jaya
KETUA PEMUDA
1. Mukhriz Bin Mahathir - Kubang Pasu
2. Mohamad Khir Bin Toyo - Sungai Besar
3. Khairy Jamaluddin Abu Bakar - Rembau
NAIB KETUA PEMUDA
1. Razali Bin Ibrahim - Muar
2. Reezal Merican Bin Naina Merican - Kepala Batas
AHLI JAWATANKUASA PEMUDA
1. Mohd Anis Hisham Bin Abd Aziz - Kuala Selangor
2. Rosli Bin Hasan - Bukit Katil
3. Zakaria Bin Dullah - Simpang Renggam
4. Mohamed Suffian Bin Awang - Kuantan
5. Norizan Bin Ali - Kepong
6. Tengku Azman Bin Tengku Zainol Abidin - Bukit Bintang
7. Mohd Afandi Bin Yusoff - Rantau Panjang
8. Wan Amizan Bin Wan Abdul Razak - Jerantut
9. Muhammad Khairun Bin Aseh - Putrajaya
10. Marzuki Bin Yahya - Bagan
11. Mohamed Hazali Bin Abu Hassan - Kuala Selangor
12. Mohd Gasing Bin Saling - Kalabakan
13. Ahmad Zaki Bin Zahid - Putrajaya
14. Sohaimi Bin Shahadan - Selayang
15. Mohd Najib Bin Mohd Isa - Telok Kemang
16. Zubir Bin Zabidi - Alor Star
17. Anuar Bin Safian - Kubang Kerian
18. Mohamad Iruan Bin Zulkefli - Lenggong
19. Nixon Bin Abdul Habi - Semporna
20. Mohd Hisamudin Bin Yahaya - Putrajaya
21. Azizul Nizam Bin Bidin - Merbok
22. Norman Bin Zahalan - Bayan Baru
23. Syahrin Bin Md Jamaludin - Tebrau
24. Aziaan Bin Ariffin - Balik Pulau
25. Lokman Noor Bin Adam - Shah Alam
26. Mohamad Sazali Bin Kamilan - Lembah Pantai
27. Saiful Ismail Bin Saaya - Kuala Kangsar
28. Ahmad Bin Darus -Kepala Batas
29. Khalid Bin Mohamed - Johor Bahru
30. Novandri Bin Hasan Basri - Bukit Gelugor
31. Nadziruddin Bin Mohamed Bandi - Telok Intan
32. Ung Md Salleh Bin Ung Abd Jamal - Serdang
33. Ali Mazat Bin Salleh - Kulai
34. Megat Zulkarnain Bin Omardin - Gombak
35. Zainuri Bin Zainal - Klang
36. Akhramsyah Muammar Ubaidah Bin Sanusi - Langkawi
37. Asri Bin Abdul Rahman - Selayang
38. Ahmad Izany Bin Mohd Nor - Seremban
39. Lob Mahadir Bin Abdul Shukur - Shah Alam
40. Ahmad Suhairi Bin Ahmad Hariri - Shah Alam
41. Faizal Bin Tajuddin - Pasir Salak
42. Mohasdjone @ Mohd Johari Bin Mohamad - Besut
43. Fakhrul Zafran Bin Absl Kamarul Azman - Gelang Patah
44. Mohd Anuar Bin Mohammad Nor - Marang
45. Mohd Fairuz Bin Mohd Sakirin - Klang
46. Mohd Husaimi Bin Hussin - Besut
47. Tun Faisal Ismail Bin Aziz - Putrajaya
48. Mohd Azmi Bin Hamzah - Kota Raja
49. Mohamad Nazim Bin A Samad - Kota Melaka
50. Mohd Zamri Bin Mohd Idrus - Pasir Gudang
51. Nazir Hussin Bin Akhtar Hussin - Titiwangsa
52. Shafiqurrahman bin Haji Shamsuddin – Kuala Kedah
53. Hamunir Bin Hamzah - Kangar
54. Mohd Faiz Bin Mohd Raih - Setiawangsa
55. Zamri Bin Zainol Abidin - Pokok Sena
56. Mohd Amin Bin Hamidon @ Hampon - Pengerang
57. Jasni Bin Shafie - Padang Terap
58. Nor Hazaimi Bin Hamzah - Bukit Bendera
59. Bahrul Razha Bin Chuprat - Kota Kinabalu
60. Jamawi Bin Jaafar - Tenom
61. Mohd Zaidi Bin Ilamdin - Kelana Jaya
62. Shamsudin Bin Md Saad - Jerlun
63. Mohd Razlan Bin Muhammad Rafii - Seputeh
64. Mohd Johari Bin Abu Bakar - Hulu Terengganu
65. Kamarol Bin Salleh - Pokok Sena
Berikut senarai calon yang sah bertanding bagi jawatan Exco Pergerakan Puteri UMNO Malaysia:
PENGERUSI TETAP PUTERI
1. Roslinda Binti Abd Rahman – Rasah
2. Azlieza Binti Azizan – Tangga Batu
TIMBALAN PENGERUSI TETAP PUTERI
1. Hasspalela Binti Mohammed Hassan – Kulai
2. Zakiah Binti Kalipunya – Semporna
3. Rosmarynda Binti Mohamad Rasidi – Bandar Tun Razak
KETUA PUTERI
1. Shahaniza Binti Shamsuddin – Maran
2. Rosnah Binti Hj Abd Rashid Shirlin – Papar
3. Ismalina Binti Ismail – Wangsa Maju
4. Bibi Sharliza Binti Mohd Khalid – Rembau
5. Ida Rahayu Binti Md Noor – Petaling Jaya Utara
6. Saarah Binti Ali Bashah - Seputeh
NAIB KETUA PUTERI
1. Nolee Ashilin Binti Mohammed Radzi – Lembah Pantai
2. Shahanim Binti Mohamad Yusoff – Sungai Petani
3. Wan Norashikin Binti Wan Noordin – Pasir Salak
4. Nordiana Binti Shafie – Kuala Terengganu
5. Haslinda Binti Mohd Zerain - Ampang
AHLI JAWATANKUASA PUTERI
1. Mas Ermieyati Binti Samsudin – Masjid Tanah
2. Idamoerni Binti Zakaria – Bukit Gelugor
3. Fahariyah Binti Md Nordin – Ledang
4. Nor Azita Binti Abdul Rahman – Pekan
5. Norhamizah Binti Mat Tahir – Selayang
6. Norashikin Binti Abdul Rahman – Rasah
7. Azlinda Binti Zubir @ Zubin – Bukit Katil
8. Rina Binti Mohd Harun – Sepang
9. Inahwyati Binti Jaini – Tenom
10. Huzry Fionnawatty Binti Hussein - Segambut
11. Wan Salwati Binti Abdullah - Seremban
12. Isfarina Binti Mohd Bali – Ipoh Barat
13. Anita Binti Murad – Tenggara
14. Dg Maimunah Binti Sidek – Sipitang
15. Roselinda Binti Abd Jamil – Klang
16. Faraha Binti Ismail – Mersing
17. Nordiana Binti Shafie – Kuala Terengganu
18. Azliza Binti Ahmad – Seputeh
19. Rohaiza Binti Yang Yussof – Kuala Kangsar
20. Fatimah @ Nik Fatimah Binti Haji Nik Salleh – Tumpat
21. Azana Rita Binti Abdul Aziz – Tambun
22. Nik Nora Hiryani Binti Nik Mohamed Yusoff – Gua Musang
23. Jamilah Hanim Binti Othman – Petaling Jaya Selatan
24. Azifah Binti Abdul Rahman – Pokok Sena
25. Shahanim Binti Mohamad Yusoff – Sungai Petani
26. Wan Noor Dizamdila Binti Wan Mustapa – Arau
27. Wan Norashikin Binti Wan Noordin – Pasir Salak
28. Hamizah Binti Abdollah Zawawi - Putrajaya
29. Hartini Binti Abdul Rahman – Jerantut
30. Zauyah Binti Zainuddin – Bandar Tun Razak
31. Zurina Binti Abd Rahman – Hulu Terengganu
32. Ellyana Binti Mohd Muslim Tan – Padang Besar
33. Nashua Binti Fauzun – Segambut
34. Norsabrina Binti Mohd Noor – Kulim-Bandar Baharu
35. Zahida Binti Zarik Khan - Pandan
36. Asmaiza Binti Ahmad – Padang Besar
37. Hamidah Binti Mohd. Jaffar – Putatan
38. Emm Roosehaziram Binti Mohd Rahim – Pengkalan Chepa
39. Noor Marry Binti Abdul Karim – Jelebu
40. Herni Azura Binti Ghafar – Subang
41. Jamilah Binti Awang – Nibong Tebal
42. Hasrunizah Binti Hassan – Pontian
43. Siti Fatimah Binti Amir - Setiawangsa
44. Seriwani Binti Sabtu - Setiawangsa
45. Rita Syarinda Binti Manaf Najid – Dungun
46. Noor Hayati Fitrah Binti Shahril – Bayan Baru
47. Wan Zawiyah Binti Wan Halim – Kubang Pasu
48. Rosmarynda Binti Mohamad Rasidi – Bandar Tun Razak
49. Azlinda Binti Alis – Kubang Kerian
50. Nur Fazlim Binti M Mohamed Kunju – Kemaman
51. Norhasmimi Binti Abdul Ghani – Kuala Krau
52. Julie Binti Sabran – Beluran
53. Masmira Binti Mohd Salleh – Bukit Bintang
(sumber; umno-online)
Saturday, February 21, 2009
Di Luar Lingkaran: Bagaimana watak 'Superman' menakluki dunia
Oleh Johan Jaaffar
zulujj@time.net.my
Muslihat Yahudi gunakan budaya popular secara berkesan
DALAM akhbar ini minggu lalu, seorang penyanyi terkenal Faizal Tahir membuat kenyataan bahawa beliau tidak menyedari asal watak Superman. Faizal menggunakan imej itu sebagai sebahagian daripada gimik persembahannya. Superman sebenarnya merupakan ciptaan dua orang anak muda Yahudi pada tahun 30-an, Jerry Siegel dan Joseph Schuster. Siegel dilahirkan di Cleveland, Amerika Syarikat (AS) sementara Schuster di Kanada pada tahun 1914. Mereka menjadi kawan sekolah di Glenville High School (AS). Di sanalah mereka mula menghasilkan karya bersama: Siegel menulis dialog sementara Shuster melukis. Pada tahun 1934, Siegel mendapat ilham untuk memulakan cerita seorang bayi dari planet yang lain yang dihantar ke bumi. Bayi itu menjadi Clark Kent, yang bekerja dengan syarikat akhbar Daily Planet. Tetapi Kent bukan sebarangan manusia. Beliau sebenarnya mempunyai kuasa luar biasa.
Komik sebenarnya baru lahir di AS pada masa itu. Menurut buku Jews and American Comics: An illustrated History of an American Art Form, komik tercipta pada tahun 1933 oleh Charlie Ginsburg, seorang guru separuh masa. Komik dan kemudiannya novel grafik menjadi wahana penting dalam mengartikulasikan sikap dan pendirian seniman Yahudi di AS. Memang bukan rahsia, selain Superman, watak komik terkemuka seperti Batman, X-Men dan Spiderman juga dihasilkan oleh artis-artis Yahudi. Tetapi tidak ada watak lain yang begitu besar kesannya berbanding Superman.
Anehnya cadangan komik Superman ditolak oleh banyak penerbit masa itu. Akhirnya penerbit Detective Comics (DC) bersetuju membayar $130 ((RM455 sekarang) sebagai royalti. Apabila kali pertama muncul pada bulan Jun 1934, Superman menjadi komik yang begitu popular. Penerbitnya membuat keuntungan berjuta-juta dolar. Kedua-dua pelukis itu menyaman syarikat itu tetapi sia-sia kerana hakcipta komik telah diserahkan pada penerbit. Pada tahun 1978 syarikat filem Warner Communications membuat filem pertama Superman. Filem itu melonjakkan nama pelakon Christopher Reeve. Filem itu mengaut lebih RM962 juta. Hari ini berbilion ringgit telah dipungut dari beberapa buah filem Superman selain francais barangan. Siegel dan Shuster mati papa kedana.
Pada waktu Superman lahir, AS berada dalam zaman kemelesetan yang teruk. Jutaan manusia hilang pekerjaan. Pada masa yang sama sentimen anti-Yahudi begitu meluas di AS. Malah tahun-tahun 30-an itu dikatakan dekad anti-Semitism yang paling hebat dalam sejarah negara itu. Penyokong Nazi menggunakan gerakan German-American Bund untuk mendedahkan "perilaku" Yahudi. Beberapa orang tokoh terkemuka Kristian juga mengecam kaum Yahudi. Kaum Yahudi dihalang dari menyertai banyak persatuan, kelab malah dikurangkan kemasukan ke universiti-universiti ternama. Sentimen yang sama membara di Eropah terutamanya di Jerman. Adolph Hilter baru sahaja berkuasa. Hitler sedang melaksanakan dasar mengenal pasti kaum Yahudi dan menyalahkan mereka kerana penguasaan mereka dalam pelbagai bidang - khususnya ekonomi di Eropah. Pelaksanaan "penyelesaian terakhir" Hitler ialah dengan membunuh lebih enam juta Yahudi sewaktu Perang Dunia Kedua, peristiwa yang dikenal sebagai Holocaust.
Penanggungan kaum Yahudi inilah yang membetik hasrat Siegel dan Shuster untuk memberikan suntikan semangat secara halus. Superman digambarkan mempunyai dua personaliti, seorang pemberita yang lemah lembut dan pemalu dan yang satu lagi, manusia besi yang boleh menahan peluru dan terbang ke mana sahaja bagi menyelamatkan manusia di mayapada. Seperti kaum Yahudi yang berhijrah ke AS, Superman juga pendatang. Malah sewaktu Perang Dunia Kedua, Superman juga menjadi askar, sesuai dengan hasrat untuk menunjukkan kaum Yahudi AS juga sama patriotiknya dengan kaum-kaum lain.
Watak Superman yang diilhamkan oleh Siegel ini mengambil semangat dari cerita Nabi Musa yang dihanyutkan di Sungai Nil bagi menyelamatkan Baginda dari Firaun. Dalam komik asalnya bapa Kal-El (nama asal Superman) bernama Jor-El menghantar anak lelakinya ke dunia dengan misi tertentu. Kal-El ditemui oleh keluarga Jonathan dan Martha Kent di AS dan diberikan nama Clark. Perkataan "El" dalam Bahasa Hebrew itu ada kaitannya dengan nama Tuhan kaum Yahudi.
Kita tidak tahu apakah kaitan Yahudi pada Superman ini secara sengaja disedari oleh Siegel dan Shuster. Sudah pasti mereka sedar apa yang berlaku di Jerman dan prasangka terhadap kaum mereka di AS sendiri. Ironinya konsep "Superman" (manusia luar biasa) dimulakan oleh seorang ahli falsafah Jerman bernama Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844 - 1900). Beliaulah yang memperkenalkan "Supermensch" dalam bahasa Jerman. Superman dalam bentuk komik itu mengetengahkan sifat-sifat keluarbiasaan yang bukan sahaja memancarkan kekuatan dan kehebatan tetapi juga kecerdikan, tetapi rendah diri dan jujur.
Apakah Superman seorang Yahudi? Ini isu yang sebenarnya telah banyak dibincangkan sebelum ini. Malah sejak tahun 1940 lagi, Menteri Propaganda Adolph Hitler yang berpengaruh bernama Josef Goebbels dalam akhbar Das Schwarze Korps, lidah rasmi Pertubuhan Nazi, mengisytiharkan Superman sebenarnya Yahudi. Beliau menyedari pengaruh komik itu ke atas masyarakat dunia. Bagi Goebbels Superman ialah "alter ego" Yahudi yang berbahaya.
Tahun ini genaplah 75 tahun lahirnya Superman. Orang tidak lagi sedar dari mana asalnya Superman. Watak ini menjadi ikon berbilion manusia di dunia, khususnya kanak-kanak. Superman ialah penyelamat manusia kerdil dan tertindas. Kita menerima wira Yahudi yang menjadi All-American Hero sebagai wira kita juga. Tidak ada salahnya menerima wira seperti ini kerana ia menjadi sebahagian dari budaya popular. Malah tidak ada salahnya memakai pakaian Superman atau seperti Faizal Tahir, menjadikan watak itu identiti persembahannya. Tetapi matlamat dan misi ciptaan seperti ini harus difahami dengan jelas.
Orang Yahudi tidak ramai di dunia ini, mungkin 14 juta orang sahaja. Tetapi mereka bangsa yang cerdik dan berpengaruh. Pengalaman kaum mereka di Jerman mengajar mereka makna survival. Seperti tulisan saya mengenai Sinema Holocaust dua minggu lalu, mereka menggunakan filem sebagai wadah penting mengingatkan rasa bersalah Jerman dan dunia pada mereka. Sentimen anti-Yahudi di AS menggerakkan mereka untuk mewujudkan gerakan lobi yang paling ditakuti di negara itu, Israel Public Affairs Committee (AIPAC).
Dalam rencana saya di dalam halaman ini pada 22 Jun 2003 ("Mencari Rahsia Kekuatan Yahudi") saya menyentuh tentang penguasaan kaum Yahudi dalam pelbagai bidang. Dalam dunia sastera mereka menggunakan kuasa pengkritik dan industri buku bagi "mengasingkan" orang lain. Pendedahan yang dibuat oleh Richard Kostelanetz dalam bukunya The End of Intelligent Writing: Literary Politics in America yang terbit pada tahun 1973 patut sangat dibaca.
Pada tahun 1973 juga, Paul Finley, bekas ahli Dewan Senat AS, menulis buku They Dare To Speak Out: People and Institutions Confronting Israel's Lobby yang mendedahkan bagaimana takutnya ahli politik AS dengan lobi Yahudi. Malah bukan rahsia lagi, sesiapapun yang ingin menjadi Presiden AS - termasuk Barack Obama - harus mendapat sokongan atau endorsement dari gerakan lobi Yahudi di AS.
Semua ini mungkin kerana kaum Yahudi menguasai media, budaya popular selain sistem perbankan dan gerakan NGO yang berpengaruh. Banyak orang memandang remeh pengaruh budaya popular terhadap pembentukan minda. Tetapi seperti apa yang berlaku pada watak komik Superman, pengaruhnya cukup besar dan berpanjangan.
Hari ini anak-anak Muslim mengutuk rejim Yahudi kerana menyerang Gaza. Mereka membawa sepanduk anti-Israel dan anti-Yahudi. Dada mereka membara dengan kemarahan. Pada waktu yang sama mereka memakai baju-T bertulis 'Superman' wira yang dicipta untuk membuktikan keperkasaan kaum Yahudi.
FAKTA
# Superman sebenarnya merupakan ciptaan dua orang anak muda Yahudi pada tahun 30-an, Jerry Siegel dan Joseph Schuster.
# Komik dan kemudiannya novel grafik menjadi wahana penting dalam mengartikulasikan sikap dan pendirian seniman Yahudi di AS.
# Selain Superman, watak komik terkemuka seperti Batman, X-Men dan Spiderman juga dihasilkan oleh artis-artis Yahudi.
# Komik Superman ditolak oleh banyak penerbit masa itu. Akhirnya penerbit Detective Comics (DC) bersetuju membayar AS$130 ((RM455 sekarang) sebagai royalti.
# Pada waktu Superman lahir, AS berada dalam zaman kemelesetan yang teruk dan sentimen anti-Yahudi begitu meluas di AS.
# Bapa Kal-El (nama asal Superman) bernama Jor-El menghantar anak lelakinya ke dunia dengan misi tertentu. Kal-El ditemui oleh keluarga Jonathan dan Martha Kent di AS dan diberikan nama Clark.
# Menteri Propaganda Adolph Hitler, Josef Goebbels mengisyitiharkan Superman sebenarnya Yahudi dan amat berbahaya.
# Kita menerima wira Yahudi yang menjadi All-American Hero sebagai wira kita juga.
# Anak-anak muda Muslim yang memprotes keganasan Israel di Gaza memakai baju T bertulis "Superman", wira yang dicipta untuk membuktikan keperkasaan kaum Yahudi.
Cetak artikel | Hantar pada kawan
(sumber; berita minggu 15022009)
Soal Jawab: Semangat setia kawan mampu perkukuh Pemuda
Oleh Nurul Adlina Kamaludin dan Rohaniza Idris
Khairy Jamaluddin
Khairy yakin pimpinan dinamik realisasikan perjuangan parti untuk agama, bangsa, tanah air
KERUSI Ketua Pemuda yang dipertaruhkan pada pemilihan Umno bulan depan menjadi rebutan tiga calon, termasuk orang kuat pergerakan yang juga Naib Ketuanya, Khairy Jamaluddin. Wartawan Berita Minggu, Nurul Adlina Kamaludin dan Rohaniza Idris, mendekati calon paling muda ini bagi mendapatkan pandangannya.
BERITA MINGGU; MENGAPA YB membuat keputusan bertanding jawatan Ketua Pemuda.
Saya percaya Pemuda perlukan calon yang membawa suara orang muda di akar umbi. Berbanding calon lain, saya paling muda. Saya masih lagi umur Pemuda dan tidak melangkaui umur Umno dewasa. Maka, pendekatan, aspirasi, isi hati, memahami kebimbangan orang muda itu, saya rasa ada sedikit kelebihan kerana dapat merasai peralihan generasi yang sedang berlaku.
Apabila kita melihat Umno induk sendiri ada peralihan generasi daripada Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi kepada Datuk Seri Najib Razak, maka saya nampak di dalam Pergerakan Pemuda kita perlukan peralihan itu.
Jika tidak, kita hanya retorik apabila menyebut mengenai peremajaan Umno dan tidak memberi peluang kepada generasi muda mengambil tampuk kepemimpinan berkenaan.
Dulu, tidak mengapa jika Ketua Pemuda berada di dalam kelompok usia dewasa. Mungkin kerana ada ketandusan pemimpin muda. Tetapi kini, Akta Belia pun sudah dipinda dan menyatakan Pengerusi dan pemimpin persatuan belia berada di bawah umur 40, maka dalam Pergerakan Pemuda ini perlu dipraktikkan.
Cabaran pilihan raya umum akan datang untuk menarik minat pengundi muda di bawah umur 40. Jadi kita perlukan kepemimpinan yang menjiwai orang muda, dipimpin oleh orang muda. Tahun ini, kita mahu catatkan sejarah, Pemuda Untuk Pemuda.
BERITA MINGGU; Kenapa YB menjadi calon terakhir mengumumkan untuk bertanding.
Saya mengambil sikap tunggu dulu kerana mahu lihat calon lain yang menawarkan diri. Kita kena bagi alternatif kepada perwakilan. Saya nampak dua calon menawarkan diri sudah masuk usia pertengahan 40-an. Jadi saya tunggu mana tahu kalau ada calon dalam lingkungan umur 30-an membuat pengumuman dan ke depan. Apabila tiada, saya selaku Naib Ketua Pemuda, rasanya ada platform untuk ke jawatan Ketua Pemuda.
Bagi saya Pergerakan Pemuda memerlukan pemimpin jangka panjang dan wawasan masa depan. Bagi saya umur masih 33 tahun, boleh lama bersama Pemuda. Untuk mengukuhkan Pemuda memerlukan sentuhan jangka masa panjang.
BERITA MINGGU; YB memilih slogan 'setia kawan' bagi persaingan ini.
Perkara paling asas dalam perjuangan politik adalah keikhlasan menjaga angkatan dan barisan kita. Setia kawan bermaksud kita pentingkan rakan-rakan bukan hanya diri sendiri. Saya berpegang kepada prinsip perjuangan semangat berpasukan. Jadi apa yang berlaku kepada rakan, akan beri kesan kepada kita.
Jika di medan perang, rakan ditembak, kita juga berasa sakitnya. Kalau rakan menganggur, kita pun rasa susah. Kalau kawan ada masalah, kita pun rasa kebimbangannya. Jadi saya mahu tanamkan dalam hati Pemuda, apa yang paling penting adalah menjaga rakan. Saya tak suka budaya tamak atau pentingkan diri. Setia kawan adalah budaya orang Timur dan Melayu seperti kita menjaga kampung sendiri. Saya tak mahu Pemuda hanya jaga diri sendiri.
Sedari awal berpolitik, saya sering mendengar ungkapan Inggeris - 'In politics there are no permanent friends and permanent enemies.' (Dalam politik, tiada rakan atau musuh yang kekal). Contoh paling jelas Pakatan Rakyat, dulu musuh sekarang kawan. Tetapi untuk kata tiada rakan kekal, saya tidak setuju. Kalau kita pegang pada ungkapan tiada rakan kekal, ia seolah-olah kita tiada prinsip. Kita mesti ada prinsip. Susah senang bersama rakan. Jangan guna perwakilan hanya ketika kempen untuk menang. Dengan slogan setia kawan ini, saya sebenarnya berikrar dan berjanji akan ingat jasa perwakilan selama-lamanya.
BERITA MINGGU; Ada menyifatkan YB masih baru atau kurang berpengalaman.
Dari segi pengalaman dan mengikut usia, saya memang masih muda tetapi di dalam Pemuda selaku Naib Ketua sudah empat tahun. Sebelum itu menjadi Exco untuk empat tahun juga. Jadi sedikit sebanyak dapat menimba pengalaman terutama di bawah kepemimpinan Datuk Seri Hishammuddin Hussein (Ketua Pemuda). Tidak hanya visinya, tetapi juga aspek pentadbiran dan pengurusan Pemuda. Soal pengalaman menjaga orang muda ini, saya memang sudah ada. Calon lain pun ada pengalaman dan tidak boleh dipertikaikan. Pengalaman menjaga Pemuda itulah yang relevan menjadi Ketua Pemuda.
BERITA MINGGU; Bagaimana YB melihat peluang memandangkan saingan lain tidak kurang hebatnya.
Susah nak buat rumusan mengenai peluang kemenangan tetapi saya merayu perwakilan pertimbangkan pencalonan saya. Kalau mereka inginkan kepemimpinan muda dan pemimpin yang mengutamakan kebajikan mereka, itulah slogan setia kawan yang saya bawa. Kalau ada kawan yang setia, kita akan membantu kawan-kawan kita. Saya anggap ahli pergerakan ini kawan-kawan. Saya bukannya ketua dan yang lain pengikut. Itu bukan saya kerana saya adalah sebahagian daripada angkatan ini. Cuma diangkat dan diamanahkan menjadi Naib Ketua tetapi saya kena ingat bahawa amanah itu berdasarkan kepada setia kawan untuk bantu akar umbi.
Kini, tekanan ekonomi dirasai oleh semua bukan saja ahli Umno tetapi seluruh rakyat. Apabila menjadi ketua, saya kena menjaga akar umbi, memastikan peluang pekerjaan dan peluang ekonomi untuk generasi muda Melayu dan ahli Pemuda dijaga dengan sempurna. Saya ada memberitahu ahli, saya mahu menjadi pekerja untuk mereka dan jangan anggap saya sebagai ketua dan pemimpin saja. Saya diberi amanah dan perlu bekerja. Sebab itu, sebagai calon yang ada rancangan masa depan, saya tidak menganggap jawatan Ketua Pemuda sebagai batu loncatan, duduk hanya satu penggal dan kemudian mendapatkan jawatan lebih tinggi.
Berikutan hasrat memegang jawatan ini untuk jangka masa lama, perkara pertama yang harus saya buat adalah bekerja bersungguh-sungguh. Jika tidak saya akan ditolak pada penggal seterusnya. Apabila kita ada kesungguhan untuk jangka panjang ia berbeza dengan azam mereka yang mahukan ia sebagai batu loncatan ke peringkat lebih tinggi atau menjadi pemimpin untuk satu penggal saja.
BERITA MINGGU; Apakah ciri seorang Ketua Pemuda pada pandangan YB.
Pertama mestilah seorang yang mempunyai kelantangan menyuarakan hasrat rakyat dan bangsa. Kedua, dapat berhujah dengan berkesan. Kadang-kadang kita lantang tetapi tidak berisi, maka tidak dapat menyampaikan mesej dan patahkan hujah pembangkang. Jadi kita kena ada kebolehan berhujah bagi menyampaikan maklumat serta berdepan pembangkang.
Ketiga, lebih kepada perkhidmatan. Mereka perlu memastikan telinga selalu mendengar masalah daripada bawah. Ketua Pemuda perlu meruntuhkan segala dinding protokol yang ada bagi merapatkan jurang kepemimpinan dan akar umbi. Itu paling penting. Jika kita berhenti mendengar rintihan dan masalah akar umbi, maka di situlah kita berhenti menjadi pemimpin berkesan.
BERITA MINGGU; Andai terpilih, apakah YB akan menjadi lebih lantang bersuara.
Kelantangan ini kena bertempat. Kalau kita hanya lantang bersuara tetapi tidak bekerja, ia tidak memberi sebarang kesan. Apa yang penting, Pemuda ini bukan hanya pendesak tetapi pembawa penyelesaian masalah. Zaman Pemuda dulu amat berbeza berbanding sekarang.
Pemuda zaman dulu tidak ada cara dan peranan untuk menentukan dasar orang muda dan menyelesaikan masalah mereka. Kini Pemuda sudah ada peranan dalam kerajaan dan diberikan tempat oleh kepemimpinan Barisan Nasional (BN) dan Umno untuk selesaikan masalah.
Minggu lalu misalnya, kelantangan Pemuda terserlah memperjuangkan dan mempertahankan Raja Berperlembagaan dalam kes di Perak. Pemuda juga membuat laporan polis dan saya menghimpunkan lebih 4,000 orang di padang Majlis Bandaraya Ipoh (MBI). Malah, selepas itu Pemuda Selangor dan Wilayah mengambil tindakan susulan membuat demonstrasi dan perhimpunan. Ini semua adalah kelantangan Pemuda. Kelantangan Pemuda bertempat, kita bukannya buat semua itu untuk setiap isu. Kalau tidak ia akan menampakkan kita tiada kerja lain selain berdemonstrasi saja. Bagi saya, kita perlu ada dua pendekatan, satu kelantangan dari segi ke hadapan tetapi biarlah bertempat dan kedua, ada penyelesaian.
BERITA MINGGU; Apa pandangan yang melihat YB sebagai samseng Umno.
Saya bukan samseng... agresif Pemuda pun bertempat. Apa yang saya lakukan bukannya membawa budaya samseng tetapi kelantangan bersuara, bukan kekerasan. Itu bukan budaya kita.
BERITA MINGGU; YB adalah Naib Ketua Pemuda. Bukankah ini satu kelebihan berbanding calon lain.
Saya nampak, jika calon yang lain tidak popular maka ia akan bagi kelebihan kepada saya. Namun, dua calon itu ada nama dalam politik. Saya sebagai Naib Ketua Pemuda tidak bawa apa-apa kelebihan. Calon lain saya lihat menawarkan perubahan secara menyeluruh kepada Pemuda, seolah-olah apa yang sudah dilakukan Pemuda sebelum ini tidak berkesan langsung.
Sebagai Naib Ketua, saya mengambil tanggungjawab bersama Hishammuddin dan tidak benar apa yang kita buat selama ini semuanya tidak betul. Saya tidak boleh menerima dakwaan itu. Saya akui ada benda yang perlukan pembaharuan dan diperbaiki. Mungkin calon lain merasakan mereka bebas mengkritik kepemimpinan Pemuda sekarang.
BERITA MINGGU; Apa yang YB maksudkan peremajaan dan pemugaran dalam Umno.
Peremajaan adalah peralihan generasi. Kita melihat kini berlaku peralihan kuasa yang bukan hanya membabitkan perubahan pemimpin tetapi peralihan generasi. Daripada seorang pemimpin negara dan parti yang terakhir lahir sebelum kemerdekaan kepada pemimpin yang dibesarkan dalam era pasca kemerdekaan. Inilah peralihan generasi yang cukup ketara sekali.
Dalam konteks Pemuda, saya mahu menyeru ahli supaya buat peralihan generasi daripada kepemimpinan pada usia 40-an kepada 30-an, generasi Wawasan 2020. Saya adalah generasi Wawasan ini. Jadi itulah maksud peremajaan. Dalam konteks gerak kerja, kita kena bagi peluang ramai lagi orang muda masuk parti dan bersama dengan kita.
Kini, orang muda rasakan ada sekatan untuk berada dalam Umno dan perkara ini bukan hanya membabitkan keahlian semata-mata tetapi program yang kita laksanakan untuk generasi muda. Program yang kita laksanakan juga tidak harus syok sendiri saja. Buat program hanya untuk orang Umno. Saya nampak program yang dianjurkan hanya untuk ahli, muka yang sama dan tidak membabitkan generasi muda yang umum dan luas.
Kita harus sedar hakikat, pengundi muda untuk pilihan raya umum akan datang ada lebih 7 juta berbanding keahlian Pemuda 750,000. Oleh itu, kita kena menjangkaui batasan tradisi, tidak hanya menganjurkan program untuk ahli Umno.
Jika kita menarik penyertaan lebih ramai orang, proses meremajakan Umno akan berlangsung secara automatik kerana keyakinan orang muda kembali kepada Umno kerana Umno menampilkan wajah dan satu gerak kerja yang lebih sesuai dan serasi dengan orang muda.
BERITA MINGGU; Apa yang boleh YB tawarkan jika dipilih sebagai Ketua Pemuda.
Pertama, kita mahu bergerak dalam keahlian Pemuda Umno. Kita jaga kebajikan ahli Pemuda yang boleh menyebabkan ahli bersemangat membawa perjuangan. Jika kita tidak mampu menjaga rumah tangga, serta ekonomi ahli, maka semangat perjuangan turut terbatas kerana mereka terpaksa memikirkan kepentingan diri tanpa fikirkan masalah bangsa.
Kedua, menarik minat generasi muda di luar Umno. Kita nak mengenal pasti program untuk golongan muda di bawah umur 40-an ini. Kita akan mengadakan program untuk masyarakat bawah usia 40-an seperti pegawai kerajaan, guru, profesional, imam, ahli akademik serta media. Jangan kita fikir mereka yang bukan ahli Umno ini tidak sokong kita. Mereka ini menyokong cuma tidak menjadi ahli saja. Jadi, sentuhan ini berbeza. Kita perlu bertanya apa yang mereka mahukan dan apa yang patut Pemuda lakukan. Kadang-kadang kalau kita hanya mendengar suara orang Umno, pemikiran kita terbatas dan kita tidak menjadi masyarakat terbuka kerana tidak mendengar pendapat mereka di luar. Jadi saya mahu pecahkan sentimen sebegini dan segmen masyarakat. Kita mungkin adakan dialog dengan mereka dan buat program tertentu. Kita kena buat program mengikut sasaran masyarakat dan kehendak mereka.
Ketiga, saya mahu merapatkan lagi hubungan dengan parti komponen kerana sebagai Ketua Pemuda Umno, pemimpinnya juga menjadi Pengerusi Pemuda BN. Kita tidak boleh lupa kepada 14 parti komponen ini. Pendekatan yang ingin saya bawa adalah yang berhemah dan berprinsip tanpa berkompromi dengan perjuangan Umno serta pendekatan mengukuhkan lagi hubungan antara Pergerakan Pemuda komponen yang lain.
Sebelum ini kita melihat dan mencari penyelesaian dalam perbalahan yang berlaku. Kini, kita kena cari formula yang dapat kukuhkan hubungan malah, saya akan kerapkan mesyuarat Pemuda BN di semua peringkat supaya dalam apa isu kita akan bercakap senada dan satu suara. Saya tidak mahu lagi selepas ini isu seperti isu Melayu hanya dibangkitkan oleh Umno, Cina oleh MCA dan kemiskinan golongan muda India oleh MIC. Apa salahnya kita bangkitkan isu secara bersama, saya rasa tak salah. Saya rasa tak kurang semangat nasionalisme kalau saya bantu bangsa lain untuk masalah mereka sendiri. Inilah konsep perkongsian kuasa tulen.
BERITA MINGGU; Tidakkah YB melihat pendekatan bersuara bagi bangsa lain boleh mencetuskan rasa tidak senang.
Tidak. Apa salahnya kita melakukan perkara yang tidak bercanggah dengan perjuangan. Contohnya jika kita perjuangkan isu kemiskinan di estet, adakah ini dilihat sebagai bercanggah dengan orang Melayu? Saya rasa tidak. Jika kita cakap mengenai bantuan kepada pelajar Cina, ia juga tidak menjejaskan tumpuan kepada kepentingan Melayu. Begitu juga dengan rakan MCA dan MIC yang sepatutnya sama-sama membantu isu lain yang turut membabitkan kepentingan Melayu di luar bandar. Ini bukan 'zero sum game' iaitu saya untung kamu kalah. Kita perlu cari isu yang boleh bawa keuntungan kepada semua bangsa.
BERITA MINGGU; Pandangan YB mengenai politik wang hingga Pengerusi Lembaga Disiplin Umno, Tan Sri Tengku Ahmad Rithauddeen mencadangkan sayap Umno dibubarkan.
Cara menangani politik wang bukan membubarkan, sebaliknya mengukuhkan lagi sayap parti. Inilah tempat kita mendidik ahli muda erti perjuangan sebenar iaitu majukan negara, bangsa serta tegakkan syiar Islam. Kalau kita bubarkan sayap ini, habislah idealisme parti yang membara di kalangan orang muda. Inilah tempatnya kita perangi habis-habisan politik wang. Kita terapkan jati diri, prinsip, keikhlasan perjuangan di kalangan mereka. Bagi menangani politik wang, kita harus kuatkan idealisme ahli.
Kenyataan Tengku Ahmad Rithauddeen itu seolah-olah politik wang cuma wujud dalam sayap sedangkan ia masalah umum yang perlu ditangani. Kalau pendidikan politik itu dijalankan menyeluruh dengan memberi latihan ahli Pemuda dan Puteri, mereka dapat menilai pemimpin berdasarkan kesungguhan dan keikhlasan perjuangan.
Saya juga mahu bawa satu budaya dalam Pemuda iaitu pemikiran yang matang. Apa saja kita buat perlu berdasarkan kepada hikmah dan kebijaksanaan. Kita pilih pemimpin bukan ikut sentimen, tapi kekuatan dan kesesuaian. Kalau tiada budaya ini dalam Pemuda, mereka akan ikut nafsu seperti kerakusan mendapatkan duit yang tidak berdasarkan kewarasan.
BERITA MINGGU; Tidakkah status menantu Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi boleh mengaburi kemampuan sebenar YB.
Saya melihat sebahagian besar perwakilan dapat menilai calon berdasarkan kekuatan peribadi bukan persepsi, pertalian keluarga atau kekuatan ekonomi. Selepas bertemu perwakilan dalam tempoh dua tiga bulan lalu, saya dapat rasakan kejujuran dan pemikiran mereka.
Saya tekankan kepada mereka, jangan pilih pemimpin kerana beliau menantu, anak atau pernah pegang jawatan tetapi pilih untuk masa depan Pemuda dan apa yang boleh beliau lakukan.
BERITA MINGGU; Apakah YB yakin dapat terus bertahan dalam bidang politik selepas peralihan kepemimpinan bulan depan.
Jika kemasukan saya dalam politik bergantung sepenuhnya kepada usaha Pak Lah, mungkin soalan itu relevan. Tapi dari dulu, saya cuba berdikari dan di atas kekuatan sendiri. Bagi saya, Insya-Allah saya boleh terus bertahan dalam senario pasca pentadbiran Pak Lah sebab saya tak pernah bergantung kepada pertalian itu. Saya berpolitik atas kekuatan dan kesungguhan saya.
BERITA MINGGU; Bagaimana dengan pandangan pihak yang beranggapan YB patut berundur selepas ketiadaan Pak Lah.
Biarlah kita serahkan kepada perwakilan membuat keputusan itu. Tiada siapa pun yang layak menentukan sama ada seseorang itu relevan atau tidak dalam parti selain ahli dan perwakilan.
BERITA MINGGU; Apa harapan YB bagi pemilihan ini.
Pertama, harapan saya perwakilan membuat pilihan calon mengikut merit. Kita perlu ada sistem merit dalam politik. Apabila kita nilai calon, kita tahu kelayakan calon itu untuk jadi Ketua Pemuda. Keupayaannya dari segi kebolehan dan kejujuran.
Kedua, saya harap perwakilan pilih calon yang mempunyai perancangan masa panjang untuk Pemuda bukan hanya 'singgah' untuk jawatan lain. Buat pilihan ikut realiti, bukan persepsi. Saya rasa perwakilan Pemuda lebih mengenali saya dan realiti siapa saya daripada persepsi yang ada.
(sumber; berita minggu 15022009)
Tuesday, February 17, 2009
Monday, February 16, 2009
Tun Dr. Mahathir; Pindaan Perlembagaan 18.01.1993
Penyampai : DATO’ SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tajuk : SEMASA MEMBENTANGKAN RANG UNDANG-UNDANG AKTA PERLEMBAGAAN (PINDAAN) 1993
Lokasi : DEWAN RAKYAT, KUALA LUMPUR
Tarikh : 18-01-1993
Tuan Yang di-Pertua, Saya mohon mencadangkan iaitu Rang Undang-Undang bernama Suatu Akta untuk meminda Perlembagaan dibacakan kali yang kedua sekarang.Tuan Yang di-Pertua, Izinkan saya memperkenal dan mengulas Akta yang telah saya sebutkan tadi.
2. Ketika negara menuntut kemerdekaan, pemimpin-pemimpin negara yang telah mendapat kemenangan besar dan sokongan padu dalam Pilihanraya Umum tahun 1955 telah membuat pilihan supaya sistem pemerintahan di negara ini ialah sistem Demokrasi Berparlimen atau `Parliamentary Democracy` dan Raja Berperlembagaan atau `Constitutional Monarchy`.
3. Sistem ini dipilih kerana semasa negeri-negeri Melayu diperintah melalui sistem feudal dengan kuasa di tangan Raja, negeri-negeri Melayu adalah begitu lemah dan pentadbirannya berada dalam keadaan kucar-kacir. Negeri- negeri ini tidak dapat menentukan keamanan dan menguatkuasakan undang-undang. Akibatnya negeri-negeri ini terpaksa meletakkan diri di bawah naungan kuasa-kuasa asing seperti Cina, Siam dan Barat. Akhirnya semua negeri Melayu ditakluki oleh British dan diperintah sebagai tanah jajahan British melalui perjanjian di antara Raja-Raja yang memerintah dengan pihak Kerajaan British.
4. Selepas Perang Dunia Kedua, Raja-Raja Melayu berharap apabila British mentadbir semula kedudukan mereka sebagai Raja yang berada di bawah nasihat pegawai-pegawai British akan dikembalikan. Negeri-negeri Melayu akan sekali lagi diperintah oleh British walaupun tidak seperti Singapura, Pulau Pinang dan Melaka, di mana British berkuasa penuh.
5. Bagi majoriti rakyat Melayu negeri-negeri Semenanjung, mereka juga bersedia menerima pemerintahan di mana keMelayuan negeri-negeri Melayu diakui oleh British, walaupun pentadbiran dikuasai hampir sepenuhnya oleh British. Namun ada pendapat di kalangan sebilangan orang Melayu bahawa negeri-negeri Melayu sepatutnya dibebaskan daripada pemerintahan kolonial British sama sekali.
6. Orang Melayu hanya sedar akan kemungkinan mereka diketepikan dan menjadi pengemis di negeri mereka sendiri apabila Raja-Raja Melayu tunduk kepada ugutan MacMichael dan menandatangani perjanjian baru dengan British yang menyerahkan negeri-negeri Melayu terus kepada British untuk diperintah sebagai tanah jajahan takluk British sama seperti Singapura, Pulau Pinang dan Melaka.
7. Oleh kerana begitu mudah Raja-Raja menyerahkan Singapura, Pulau Pinang dan Pangkor kepada penjajah dan kemudiannya menyerah pula negeri-negeri Melayu, maka rakyat tidak lagi boleh menerima sistem yang memberi kuasa hanya kepada Raja dan rakyat tidak diberi peranan apa-apa dalam politik negara. Lagi pun selepas Perang Dunia Kedua, Sistem Raja berkuasa penuh sudah menjadi lapok di seluruh dunia. Di merata-rata tempat Sistem Beraja ditamatkan terus. Di mana ia dikekalkan, kuasa Raja dihadkan oleh Perlembagaan atau undang-undang asas negara. Justeru itu, semasa Persekutuan Tanah Melayu menuntut kemerdekaan, pemimpin- pemimpin rakyat telah mengkaji sistem-sistem pemerintahan dengan mengambilkira sejarah negeri-negeri Melayu dan sistem-sistem pemerintahan lain.
Tuan Yang di-Pertua,
8. Sistem pemerintahan lama negeri-negeri Melayu adalah sistem feudal di mana Raja berkuasa penuh tanpa Perlembagaan yang ditulis. Sistem feudal ini ditentukan oleh adat yang sering dimanipulasikan dengan sewenang-wenangnya oleh pihak berkuasa. Jika pihak yang berkuasa melampaui adat, pegawai- pegawai istana atau rakyat sukar untuk menegur dan membuat sebarang dakwaan. Tetapi apabila keadaan menjadi terlalu buruk, kemungkinannya ialah adat diketepikan dan pemberontakan berlaku. Tetapi cara ini tetap membawa kesan yang buruk tanpa menjamin bahawa pemberontakan akan memperbaiki keadaan.
9. Oleh itu lahirlah pendapat bahawa Raja perlu diletak di bawah suatu Perlembagaan yang menentukan kedudukan dan peranan Raja. Dengan cara ini Raja tidak lagi boleh bertindak dengan sewenang-wenangnya. Kuasa Raja akan ditentukan oleh Perlembagaan, iaitu undang-undang asas negara. Namun ada Raja yang sanggup menyerahkan negeri sendiri kepada kuasa asing tanpa menghiraukan Perlembagaan.
10. Namun semasa sistem Raja Berperlembagaan digubal untuk Persekutuan Tanah Melayu, yang ketika itu menuju kemerdekaan, penggubal-penggubal perlembagaan masih percaya Raja-Raja akan patuh bukan sahaja kepada yang tersurat tetapi juga yang tersirat di dalamnya — iaitu semangat yang terdapat dalam Perlembagaan.
11. Di zaman penjajahan British, oleh kerana mereka boleh menaik atau menurunkan Raja, maka Raja menerima nasihat pemerintah kolonial. Perkara ini dimasukkan dalam perjanjian di antara pihak British dengan Raja-Raja Melayu di mana nasihat `British Resident` atau `British Adviser` mesti dipohon dan dipatuhi oleh Raja melainkan berkenaan agama Islam dan adat istiadat Melayu. Bagi British, nasihat yang mesti dipatuhi oleh Raja tidaklah ganjil kerana dalam sistem Kerajaan di Britain, `King` atau `Queen` mereka mesti menerima nasihat Kerajaan. Jika tidak, Raja akan diturunkan dari takhta. Oleh itu apabila King Edward VIII berkeras untuk berkahwin dengan seorang janda, baginda terpaksa turun dari takhta atas nasihat Kerajaan, walaupun tidak ada peruntukan khusus untuk tindakan ini. Yang dikuatkuasakan bukan undang-undang tetapi kepentingan politik negara, dan Raja-Raja British memang akur kepada politik negara. Sebab itulah sebelum pun Parlimen British memutuskan supaya Queen Elizabeth membayar cukai pendapatan, Baginda sendiri baru- baru ini membuat keputusan untuk membayar cukai pendapatan.Perlembagaan British, walaupun tidak bertulis, dipatuhi daripada segi semangat dan adat.
12. Oleh kerana Raja-Raja Melayu di zaman kolonial telah mematuhi nasihat, maka dipercayai bahawa masalah Raja bertindak di luar undang-undang tidak akan berlaku.
13. Penggubal undang-undang dan pengasas pemerintahan Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka juga percaya peruntukan bahawa Raja tidak boleh didakwa di mahkamah hanyalah sebagai petanda kemuliaan Raja dan bukan sebagai hak untuk melakukan jenayah. Sudah tentu penggubal Perlembagaan dan pengasas kemerdekaan negara tidak bermaksud peruntukan ini memberi hak kepada Raja untuk membelakangkan undang-undang civil dan criminal. Raja Berperlembagaan atau Constitutional Monarchy tidak pernah memberi keistimewaan atau privilege kepada Raja untuk melakukan jenayah. Tetapi jika Raja tersalah semasa menjalankan tugas rasmi, Raja adalah bebas daripada tuduhan. Ini adalah kerana yang bertanggungjawab dan boleh didakwa ialah Kerajaan.
14. Dalam usaha menentang Malayan Union dan mengembalikan negeri-negeri Melayu dan negeri-negeri Selat kepada `status quo ante` iaitu keadaan sebelum Perang Dunia Kedua, rakyat telah memainkan peranan yang penting walaupun tidak diperuntukkan oleh undang-undang. Adalah jelas kepada rakyat pada masa itu bahawa Raja tanpa sokongan rakyat mudah dikuasai oleh pihak penjajah dan pihak-pihak lain. Justeru itu, rakyat perlu diberi hak dalam politik dan pentadbiran negara. Peranan rakyat mestilah ditentukan oleh undang- undang.
15. Memandangkan hakikat ini dan sekali lagi dengan mengambil contoh dari Britain, Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka memilih sistem Demokrasi Berparlimen. Rakyat akan melantik wakil mereka ke Dewan Rakyat dan Dewan-Dewan Undangan Negeri yang menjadi penggubal utama undang-undang dan dasar-dasar negara. Ini menentukan rakyat boleh memainkan peranan mereka dengan tertib dan tersusun.
16. Tetapi sekali lagi mengikut sistem di Britain, undang- undang hanya menjadi sah setelah ditandatangani oleh Raja.Di Britain, ini tidak menjadi masalah kerana Raja tidak mungkin menolak nasihat Jemaah Menteri. Tetapi di Malaysia perkataan nasihat, yang penggubal perlembagaan percaya akan mempunyai makna yang sama seperti di Britain dan juga di zaman penjajah, tidak ditafsirkan dengan jelas. Oleh itu pihak Raja boleh menolak nasihat Kerajaan.
17. Jika Kerajaan diakui terdiri daripada wakil-wakil yang dipilih oleh rakyat untuk menentukan rakyat berkuasa, tetapi nasihat Kerajaan berkemungkinan tidak diterima, ini bererti Demokrasi Berparlimen tidak wujud dan rakyat tidak berkuasa sepenuhnya. Dalam perkara-perkara tertentu bukan sahaja persetujuan Yang di-Pertuan Agong diperlukan, tetapi juga persetujuan Majlis Raja-Raja.
18. Walaupun wakil rakyat bebas bercakap dalam Dewan Rakyat dan Dewan-Dewan Undangan Negeri mengenai apa juga tajuk, tetapi mereka tidak boleh menyentuh diri Raja-Raja kerana sebarang kritikan atau teguran terhadap Raja boleh ditakrif sebagai hasutan dan mereka boleh didakwa di bawah Akta Hasutan. Peruntukan ini adalah hasil pindaan yang dibuat pada tahun 1971. Sebelum ini, teguran terhadap Raja boleh dibuat di dalam dewan. Di Britain dan di negara-negara lain, ahli-ahli Parlimen bebas menegur atau mengkritik Raja.Adalah jelas bahawa menegur dan mengkritik Raja tidak menghapus kedaulatan Raja.
19. Sementara halangan ke atas teguran ini dikatakan akan memelihara kemuliaan Raja, tetapi apabila Raja tidak ditegur, maka ia tidak akan sedar akan kesalahan yang telah dilakukannya. Dengan itu, mungkin lebih banyak kesalahan akan dilakukan dan kesalahan ini mungkin akan menjadi lebih serius. Ini bukan sahaja akan mencemarkan kemuliaan Raja, bahkan juga boleh menimbulkan kebencian rakyat terhadap Raja. Tidaklah benar jika dikatakan larangan terhadap mengkritik Raja akan memelihara kemuliaan Raja. Sebenarnya kemuliaan Raja akan tercemar kerana larangan ini.
20. Dengan kemungkinan Raja menolak nasihat serta bebas daripada teguran dan sebarang tindakan keadilan, maka Raja sebenarnya bukan Raja Berperlembagaan lagi tetapi menjadi Raja mutlak. Sekali lagi Demokrasi Berparlimen tidak wujud kerana tidak ada tindakan undang-undang yang boleh diambil terhadap Raja yang tidak menerima nasihat Kerajaan rakyat dan melakukan kesalahan.
21. Pada tahun 1983, tindakan telah diambil untuk meminda Perlembagaan supaya sekurang-kurangnya kuasa Yang di-Pertuan Agong menolak rang undang-undang yang dilulus oleh Parlimen dibatalkan. Usaha ini berjaya tetapi tidak sepenuhnya. Yang diluluskan akhirnya ialah kuasa Yang di-Pertuan Agong menolak rang undang-undang Parlimen dikurangkan sedikit dengan mengadakan peruntukan baru bahawa Baginda boleh merujuk balik kepada Parlimen jika Baginda enggan menandatangani rang undang-undang yang telah diluluskan oleh Parlimen. Jika Parlimen meluluskannya sekali lagi, sama ada dengan pindaan atau tidak, maka rang undang-undang itu akan menjadi undang-undang yang sah dalam jangkamasa 30 hari (Perkara 66(4) Perlembagaan) walaupun tidak ditandatangani oleh Yang di-Pertuan Agong.
22. Tetapi kelulusan secara ini terhad kepada perkara- perkara yang tidak menyentuh hak-hak dan keistimewaan- keistimewaan Raja-Raja. Untuk meminda peruntukan Perlembagaan yang menyentuh Raja-Raja, Majlis Raja-Raja perlu memberi persetujuan.
23. Di peringkat negeri, tidak ada pindaan dibuat kepada Perlembagaan negeri. Dengan itu tidak ada undang-undang yang boleh diluluskan tanpa ditandatangani oleh Raja. Ini bermakna kuasa Raja-Raja di negeri-negeri mengatasi kuasa Dewan-Dewan Undangan Negeri yang mewakili rakyat.
24. Peruntukan-peruntukan ini tidak menjadi masalah jika tidak ada tentangan pendapat di antara Raja-Raja dengan Dewan-Dewan Undangan, atau tidak ada perbuatan yang salah yang dilakukan oleh Raja-Raja, atau tidak ada adat Melayu yang tidak suka memburukkan hubungan dengan Raja-Raja.Malangnya oleh kerana Menteri-Menteri Besar dan Perdana Menteri adalah orang Melayu yang enggan bermasam muka dengan Raja, maka apabila Raja membuat sesuatu yang tidak sepatutnya dilakukan, tidak ada teguran yang berkesan yang dibuat. Jika ada pun, keengganan Raja mengambil berat akan teguran penasihat-penasihat rasmi ini tidak mendatangkan apa-apa tindakan kepada Raja.
25. Justeru itu dalam sejarah Malaysia yang merdeka, tindakan Raja-Raja dan pihak-pihak yang berlindung di belakang Raja yang melampaui hak dan keistimewaan Raja, semakin lama semakin serius. Kemungkinannya ialah ia akan menjadi lebih serius lagi di masa-masa hadapan. Jika tidak ada pindaan undang-undang, seperti yang dicadangkan ini, tidak syak lagi bahawa perkara-perkara yang lebih buruk akan berlaku yang mana ini akan menyebabkan institusi Raja dibenci oleh rakyat. Bukanlah mustahil jika satu hari kelak tuntutan dibuat untuk menghapuskan Sistem Beraja sama sekali walau apa pun yang diperuntukan oleh Perlembagaan.
26. Justeru itu pindaan yang dicadangkan ini bertujuan mengelak atau menghalang daripada meningkatnya perasaan benci kepada Raja yang boleh membawa kepada tuntutan untuk menghapuskan Sistem Beraja. Pindaan ini adalah untuk menyelamatkan Raja-Raja sendiri dan sistem Raja Berperlembagaan. Untuk memperkuatkan lagi peruntukan Perlembagaan bagi mengekalkan Sistem Beraja, peruntukan dibuat supaya sebarang syor atau cadangan untuk menghapuskan Sistem Beraja akan ditakrif sebagai hasutan dan tertakluk kepada Undang-Undang Hasutan.
27. Pindaan ini tidak menyentuh keistimewaan-keistimewaan yang diberi kepada Raja-Raja. Raja-Raja akan terus bertaraf Raja, dan kemudahan-kemudahan yang disediakan kepada Raja dan keluarga di-Raja mengikut Perlembagaan dan undang-undang akan diteruskan.
28. Untuk menentukan sistem Raja Berperlembagaan benar- benar berkesan, maka tiga pindaan perlu dibuat kepada Perlembagaan Persekutuan. Yang pertama ialah peruntukan Perlembagaan berkenaan dengan kekebalan Raja-Raja daripada sebarang tindakan undang-undang seperti dalam Fasal (1) Perkara 32 yang mana selepas perkataan “mahkamah” ditambah perkataan “tetapi hanya berkenaan dengan apa-apa jua yang dilakukan atau ditinggalkan daripada dilakukan olehnya dalam perjalanan atau yang berupa sebagai perjalanan fungsi- fungsinya di bawah mana-mana undang-undang bertulis”. Ini bermakna tidak ada tindakan mahkamah yang boleh diambil terhadap Raja dalam menjalankan tugas rasminya.
29. Kekebalan Raja atau Sovereign Immunity adalah suatu prinsip feudal — satu konsep kononnya `The King can do no wrong`. Mengikut Dr. Hogg dalam bukunya `Liability of the Crown` konsep ini berasas kepada alasan bahawa seorang Raja tidak boleh didakwa dalam mahkamahnya sendiri. Alasan ini sudah lama dipersoal dan ditolak oleh pakar-pakar undang- undang di Eropah seperti Adams yang merasakan tidak ada keraguan bahawa feudal lords diletak di bawah mahkamah mereka sendiri — `No doubt at all of the subjection of feudal lords to their own courts`.
30. Di bawah Government of India Act 1935 Governor General atau Governor adalah kebal hanya semasa melakukan tugas rasmi.
31. Di Amerika Syarikat, tuntutan Presiden Nixon supaya dianya dikecualikan daripada suatu peruntukan undang-undang telah ditolak oleh Supreme Court.
32. Di England, Queen tidak boleh ditangkap dan penangkapan sesiapa tidak boleh dibuat dalam kawasan istana. Juga dakwaan terhadap Queen tidak boleh dibuat dalam mahkamah.
33. Tetapi dalam satu kertas yang membincangkan Constitu- tional Law of India, di bawah Crown Proceedings Act bagi En- gland peruntukan asal telah dipinda supaya `Civil proceedings by and against the Crown` boleh dibuat. Dengan ini perbezaan `proceedings` terhadap `Crown` disamakan dengan rakyat.
34. Di dalam kertas yang sama disebutkan bahawa adalah menjadi `fundamental general rule` bahawa `His Majesty can- not sanction any act forbidden by the law`. Apabila Baginda tidak boleh sanction, Baginda dengan sendirinya tidak boleh berbuat sesuatu yang salah. Dengan ini, maka `His Majesty is under and not above the laws, (and) that he is bound by them equally with his subjects`.
35. Peruntukan dalam Perlembagaan-perlembagaan Sepanyol, Belgium, Norway, Denmark, Sweden dan Luxembourg, semuanya memberi immunity kepada Raja hanya dalam menjalankan tugas rasmi sebagai Raja. Sebarang kesalahan dalam menjalankan
tugas rasmi akan dipikul oleh Kerajaan atau Menteri.
36. Tidak ada peruntukan khusus dalam mana-mana Perlembagaan negara-negara Eropah yang memberi immunity kepada Raja apabila melakukan perbuatan yang tidak rasmi.Namun Raja-Raja negara-negara berkenaan masih diiktiraf dan berdaulat. Mereka terus menjadi sovereign dan tidak hilang sovereignty mereka. Pendapat bahawa Raja hanya berdaulat jika Raja boleh melakukan jenayah dengan sewenang-wenangnya, tidak disokong oleh amalan-amalan di negara-negara lain di zaman ini. Bahkan di zaman dahulu pun Raja kerap dihukum apabila melakukan kesalahan. Demikian dengan Charles I di England dan Louis XVI di France.
37. Hanya dalam Perlembagaan Malaysia sahaja yang diperuntukkan secara khusus bahawa di bawah Artikel 181(2) bahawa `no proceedings whatsoever shall be brought in any court against the Ruler of a State in his personal capac- ity`.
38. Almarhum Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj, Perdana Menteri pertama negara ini, pernah menulis bahawa kekebalan atau immunity ini tidak `satisfactory` kerana `Raja boleh membunuh tanpa sebarang tindakan terhadapnya`. Kesan peruntukan Artikel 181(2) ini amatlah luas. Oleh kerana Perlembagaan-Perlembagaan Persekutuan dan Negeri adalah juga undang-undang, Artikel 181(2) sebenarnya membenarkan Raja melanggar Perlembagaan. Sebab itu apabila Raja berniaga, walaupun dilarang oleh Perlembagaan, tidak ada apa-apa yang boleh dibuat oleh Kerajaan. Yang di-Pertuan Agong juga tidak boleh didakwa dalam mana-mana mahkamah. Tetapi Majlis Raja-Raja boleh melucutkan jawatannya. Sebaliknya sebagai Raja, Artikel 181(2) akan melindunginya.
39. Jika Malaysia ingin menjadi sebuah negara yang mengamalkan Demokrasi Berparlimen dan Raja Berperlembagaan, kekebalan yang diberikan kepada Raja-Raja perlulah dihapuskan. Oleh kerana Perlembagaan di negara-negara yang mengamalkan Sistem Raja Berperlembagaan tidak memberi kekebalan kepada Raja-Raja mereka, maka penghapusan kekebalan Raja-Raja Melayu tidak akan menjejaskan sover- eignty atau kedaulatan mereka. Di zaman moden ini hanya kerana Raja tidak boleh melakukan jenayah dengan sewenang- wenangnya tidak akan menjejaskan taraf Raja, terutama di dalam sebuah negara yang mengamalkan sistem Demokrasi Berparlimen dan Raja Berperlembagaan.
40. Untuk menentukan bahawa penghapusan kekebalan berkesan, dua lagi peruntukan dalam Perlembagaan perlu dipinda. Yang pertama ialah berkenaan dengan peruntukan dalam Artikel 63(2) yang melindungi seseorang yang mengambil bahagian dalam perbahasan di Parlimen atau Jawatankuasa Dewan daripada disoal dalam mahkamah, telah dipinda di bawah Artikel 63(4) jika dianya menyentuh peruntukan Akta Hasutan.Peruntukan ini dibuat pada tahun 1971. Ini bermakna teguran terhadap Raja boleh dibuat sebelum 1971 tanpa menjejaskan kedaulatan Raja. Justeru itu membenar semula wakil-wakil rakyat mengkritik Raja yang bersalah tidaklah menidakkan hak atau keistimewaan asli Raja-Raja.Pindaannya Perkara 63 selepas Fasal(4) berbunyi:- “(5) Walau apa pun Fasal (4) tidak seorang pun boleh dikenakan apa-apa prosiding dalam mana-mana mahkamah berkenaan dengan apa-apa jua yang dikatakan olehnya tentang Yang di-Pertuan Agong atau seseorang Raja semasa mengambil bahagian dalam apa-apa prosiding mana- mana satu Majlis Parlimen atau mana-mana jawatankuasanya kecuali jika ia menganjurkan penghapusan kedudukan Berperlembagaan Yang di-Pertuan Agong sebagai Kepala Utama Negara bagi Persekutuan atau kedudukan Berperlembagaan Raja sesuatu negeri, mengikut yang mana-mana yang berkenaan”.Perkara 72 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda dengan memasukkan selepas Fasal (4) Fasal yang berikut:- “(5) Walau apa pun Fasal (4) tiada seorang pun boleh dikenakan apa-apa prosiding dalam mana-mana mahkamah berkenaan dengan apa-apa jua yang dikatakan olehnya tentang Raja mana-mana Negeri semasa mengambil bahagian dalam apa-apa prosiding Dewan Undangan mana-mana Negeri atau mana-mana jawatankuasanya kecuali jika dia menganjurkan penghapusan kedudukan Raja itu sebagai Raja Berperlembagaan Negeri itu”.
41. Tafsiran yang dibuat mengenai hasutan terhadap Raja dalam Perlembagaan adalah begitu luas sehingga tidak ada apa-apa pun teguran yang boleh dibuat di dalam Parlimen oleh ahli-ahli Dewan Rakyat atau Dewan Undangan. Dengan itu me- dia juga tidak berpeluang untuk melapor. Teguran yang boleh dibuat hanyalah oleh penasihat Raja secara tertutup. Jika teguran ini tidak berkesan tidak ada apa-apa lain yang boleh dibuat.
42. Sebenarnya ketiga-tiga Perdana Menteri dahulu, sebagai penasihat kepada Raja-Raja, telah pun menegur Raja-Raja berkali-kali semasa mereka berkhidmat. Saya tahu teguran ini dibuat kerana perkara ini telah dilaporkan dalam mesyuarat Jemaah Menteri dan juga Majlis Tertinggi UMNO berkali-kali.
43. Allahyarham Tun Hussein Onn, semasa menjadi Perdana Menteri, pernah dalam ucapan bertulis di suatu mesyuarat Majlis Raja-Raja, yang dihadiri hanya oleh Duli-Duli Yang Maha Mulia atau wakil-wakil mereka sahaja, menegur dengan kerasnya perbuatan Raja-Raja yang tidak harus dilakukan.
44. Tetapi semua teguran ini tidak berkesan. Perkara- perkara yang disentuh terus dilakukan juga, bahkan ditingkatkan. Apa yang tidak pernah dibuat di zaman British dan pada tahun-tahun awalan Malaysia merdeka, dilakukan dengan semakin ketara dan meluas.
45. Walaupun hampir semua Perdana Menteri dan Menteri Besar melaporkan kepada Majlis Tertinggi UMNO akan masalah yang dihadapi oleh mereka tetapi orang ramai tidak diberitahu.Justeru itu, orang ramai tidak mengetahui masalah yang dihadapi oleh Kerajaan. Sebahagian besar daripada mereka terus percaya bahawa sistem Raja Berperlembagaan berjalan dengan baik dengan Raja menghormati segala peruntukan dalam Perlembagaan. Hanya sebilangan kecil daripada rakyat yang mengetahui dan mereka ini memang tidak senang hati dengan perbuatan Raja-Raja. Tetapi mereka ini tidak dapat menyuarakan pandangan dan perasaan mereka ini kerana adanya Akta Hasutan.
46. Akta Hasutan dan peruntukan berkenaan dengan hasutan terhadap Raja-Raja dalam Artikel 63(4) Perlembagaan menghalang rakyat daripada mendapatkan maklumat dan menyuarakan pendapat mereka. Mereka hanya dapat bercakap sesama sendiri sahaja. Pemimpin-pemimpin politik, termasuk pemimpin-pemimpin Kerajaan, memang mendengar dan menyedari akan pandangan dan kemarahan sebilangan rakyat yang mengetahui perbuatan Raja. Demikianlah kemarahan mereka sehingga ada, terutama di kalangan generasi muda, yang menganggap Sistem Beraja sudah ketinggalan zaman.
47. Tetapi oleh kerana Akta Hasutan dan larangan terhadap mengkritik Raja, Raja tidak mendengar dan tidak percaya kepada penasihat mereka apabila maklumat disampaikan berkenaan kegelisahan rakyat. Raja dan keluarga-keluarga di-Raja nampaknya berpendapat bahawa semua ini adalah ciptaan penasihat-penasihat Raja untuk menakutkan Baginda atau untuk merebut hak Raja.
48. Dalam keadaan ini Raja bukan sahaja akan meneruskan amalan-amalan yang tidak disenangi atau disukai oleh rakyat tetapi juga akan melakukan perkara-perkara yang lebih dibenci oleh rakyat. Jika trend ini tidak disekat, perasaan rakyat terhadap Raja tentu akan meluap dan menjadi begitu buruk sehingga pada suatu masa nanti rakyat mungkin tidak lagi dapat membendung perasaan mereka. Perasaan yang diluahkan dalam surat-surat kepada akhbar sebenarnya sudah lama wujud.
49. Dengan izin Tuan Yang di-Pertua, saya ingin membaca petikan daripada satu rencana yang dihantarkan kepada akhbar The Straits Times pada tahun 1946 oleh seorang tokoh Melayu yang terkemuka, apabila British mencadangkan penubuhan Malayan Union. Tokoh ini kemudian memegang jawatan yang tinggi dalam Kerajaan. Rencana ini tidak disiarkan oleh akhbar Straits Times tetapi ia disampaikan kepada saya baru- baru ini oleh penulis.
50. Penulis ini menyatakan, dengan izin, `All intelligent Malay leaders ought now seriously to give most profound and careful thought to the question whether the time has not ar- rived when the Malay Royalty (I mean the Sultan and Raja) should gracefully withdraw themselves altogether`.
51. Jika pandangan seperti ini sudah ada pada tahun 1946, apakah ia tidak mungkin wujud semula pada tahun 1993 jika Raja-Raja tidak dihalang daripada melakukan perbuatan- perbuatan yang tidak diingini?
52. Perlindungan dan keistimewaan yang diberi kepada Raja bertujuan meletakkan Raja di tempat yang tinggi dan mulia. Perlindungan dan keistimewaan ini bukanlah untuk membolehkan Raja melakukan apa sahaja termasuk jenayah. Raja yang sedar dan faham akan maksud sebenar peruntukan ini akan sentiasa memelihara daripada mencemar diri dalam perbuatan atau berkelakuan yang tidak baik dan tidak disukai oleh masyarakat. Raja yang sedar akan tahu bahawa perbuatan tidak menghiraukan perasaan dan pandangan masyarakat akan menyebabkan rakyat akhirnya menyingkirkan Raja, bahkan menghapuskan Sistem Beraja. Inilah yang berlaku di negara- negara lain yang sekarang menjadi republik.
53. Di Malaysia lindungan yang diberi amatlah tebal.Kekebalan Raja daripada undang-undang dan larangan terhadap teguran, walaupun hanya oleh ahli-ahli Dewan-Dewan Undangan yang dipertanggungjawabkan untuk mentadbir negara, mengasingkan Raja daripada dunia sebenar. Dalam keadaan ini perbuatan dan tingkah-laku Raja akan menjadi lebih buruk sepanjang masa. Inilah yang berlaku di Malaysia sekarang.
54. Justeru itu, adalah penting Ahli-Ahli Dewan diberi semula hak menegur Raja dalam perbahasan mereka. Tanpa hak ini Ahli-Ahli Dewan tidak akan berjaya mengamalkan sistem Demokrasi Berparlimen dan tidak akan dapat membuktikan bahawa rakyatlah yang berkuasa dalam sistem ini. Tanpa hak ini, yang berkuasa ialah Raja dan bukan rakyat.
55. Dengan adanya larangan terhadap menegur Raja, Ahli-Ahli Dewan sebenarnya tidak dapat memelihara Institusi Raja dan Sistem Beraja. Justeru itu, kebebasan Ahli-Ahli Dewan berucap dalam Dewan tidak harus disekat oleh Akta Hasutan seperti yang diperuntukan di bawah Artikel 63(4) dan 72(4).Dengan ditambah Artikel 63(5) dan 72(5) Ahli-Ahli Dewan bukan sahaja boleh memelihara kedudukan Raja, tetapi institusi Raja Berperlembagaan akan dilindungi oleh Perlembagaan secara jelas, kerana disebut di dalam Artikel 63(5) dan 72(5) bahawa pengecualian daripada Akta Hasutan tidak termasuk penganjuran `penghapusan kedudukan Berperlembagaan Yang di-Pertuan Agong sebagai Kepala Utama Negara bagi Persekutuan atau kedudukan Berperlembagaan Raja sesuatu negeri`.
Tuan Yang di-Pertua,
56. Perkara yang kedua yang boleh menidakkan penghapusan kekebalan Raja-Raja apabila melakukan sesuatu yang melanggar undang-undang dalam suatu urusan yang tidak rasmi ialah hak pengampunan Raja seperti yang diperuntukkan dalam Artikel 42. Dengan peruntukan ini, Raja boleh mengampunkan dirinya sendiri jika ia dihukum salah oleh mahkamah setelah kekebalan daripada tindakan undang-undang ditarik balik.Ini bermakna penarikan kekebalan tidak bermakna dan tidak berkesan.
57. Justeru itu, Kerajaan bercadang supaya Perkara 38 dan 42 Perlembagaan Persekutuan dipinda seperti dalam Fasal(2) Perkara 38 dan Fasal(12) Perkara 42. Fasal (2) Perkara 38 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda - (a) dengan menggantikan koma di hujung perenggan (c) dengan koma bernoktah; dan (b) dengan memasukkan, selepas perenggan (c), perenggan yang berikut: “(d) memberi ampun, reprief dan respit, atau meremitkan, menggantung atau meringankan hukuman-hukuman, di bawah Fasal (12) Perkara 42,”.Perkara 42 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda dengan memasukkan, selepas Fasal (11), Fasal-Fasal yang berikut: “(12) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam Perlembagaan ini, jika kuasa-kuasa yang tersebut dalam Perkara ini - (a) kena dijalankan oleh Yang di-Pertua Negeri sesuatu Negeri dan dikehendaki dijalankan berkenaan dengan dirinya atau isterinya, anak lelakinya atau anak perempuannya, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Ketua Menteri bagi Negeri itu yang bertindak atas nasihat Lembaga Pengampunan yang ditubuhkan bagi Negeri itu di bawah Perkara ini dan yang hendaklah dipengerusikan olehnya; (b) dikehendaki dijalankan berkenaan dengan Yang di-Pertuan Agong, Raja sesuatu Negeri, atau Konsortnya, mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Majlis Raja-Raja dan peruntukan-peruntukan yang berikut hendaklah terpakai: (i) apabila menghadiri mana-mana prosiding di bawah Fasal ini, Yang di-Pertuan Agong tidak boleh disertai oleh Perdana Menteri dan Raja-Raja lain tidak boleh disertai oleh Menteri-Menteri Besar mereka; (ii) sebelum membuat keputusannya tentang apa-apa perkara di bawah Fasal ini, Majlis Raja-Raja hendaklah menimbangkan apa-apa pendapat bertulis yang mungkin telah diberikan oleh Peguam Negara tentang perkara itu; (c) dikehendaki dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong atau Raja sesuatu Negeri berkenaan dengan anak lelakinya atau anak perempuannya, mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa- kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Raja sesuatu Negeri yang dinamakan oleh Majlis Raja-Raja dan Raja itu hendaklah bertindak mengikut nasihat Lembaga Pengampunan yang relevan yang ditubuhkan di bawah Perkara ini.(13) Bagi maksud perenggan (b) dan (c) Fasal (12), Yang di-Pertuan Agong atau Raja Negeri yang berkenaan, mengikut mana-mana yang berkenaan, dan Yang di-Pertua- Yang di-Pertua Negeri tidak boleh menjadi anggota Majlis Raja-Raja”.
58. Dengan pindaan ini Raja tidak boleh mendengar rayuan dan mengampun dirinya sendiri. Jika ada Raja atau Konsortnya yang merayu pengampunan, maka Majlis Raja-Raja akan mendengar dan memutuskan kes berkenaan.
59. Raja juga tidak boleh mendengar rayuan dan mengampun anaknya. Majlis Raja-Raja akan melantik seorang Raja lain untuk mendengar dan memutuskan rayuan pengampunan anak Raja.
60. Dengan pemansuhan kekebalan Raja-Raja daripada tindakan undang-undang, kecuali ketika menjalankan tugas rasminya, adalah dipercayai Raja tidak akan melakukan perbuatan- perbuatan yang boleh didakwa di mahkamah. Dengan ini, Raja akan dihormati rakyat.
61. Pemansuhan sekatan yang dikenakan terhadap Ahli-Ahli Parlimen dan Dewan-Dewan Undangan Negeri oleh Akta Hasutan akan mengelakkan Raja-Raja daripada melakukan sebarang perbuatan yang mungkin menarik teguran ahli-ahli dewan-dewan berkenaan.
62. Pemansuhan kuasa mengampun diri sendiri akan menjadikan tindakan undang-undang lebih berkesan.
63. Tujuan sebenar pindaan-pindaan ini bukan kerana Kerajaan ataupun rakyat ingin mengheret Raja-Raja ke mahkamah dengan sewenang-wenangnya. Tujuannya ialah supaya Raja-Raja akan menghindarkan diri daripada melakukan perbuatan yang boleh mengakibatkan tindakan undang-undang.Oleh itu, Raja akan lebih dihormati.
64. Harus diingat bahawa penghormatan rakyat terhadap Raja tidak boleh ditentukan oleh undang-undang. Dengan izin, `Respect must be earned`. Mengadakan undang-undang yang menakutkan rakyat tidak akan membawa `respect`. Dengan kesedaran Raja boleh dihadapkan ke mahkamah, Raja tentu akan mengelak daripada melakukan perbuatan yang akan menyebabkan rakyat tidak menghormati Raja. Dengan itu, Institusi Beraja akan lebih dihormati dan lebih berkekalan.
65. Bagi menguatkan usaha mengekalkan Raja dan Sistem Beraja, sebarang syor atau desakan menghapuskan Sistem
Beraja adalah ditafsirkan sebagai hasutan dan akan didakwa di bawah Akta Hasutan.
Tuan Yang di-Pertua,
66. Saya berasa amat sedih kerana pada hari ini saya terpaksa mengemukakan kepada Dewan yang mulia ini satu Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan yang sedikit- sebanyak mencemar nama baik Raja dan Institusi Raja. Dengan hati yang berat saya telah mengemukakan dan mengulas pindaan-pindaan yang dicadangkan ini.
67. Kerajaan membuat keputusan untuk meminda Perlembagaan bukannya tanpa sebab. Sebenarnya seperti yang telah saya katakan, Kerajaan telah mengelak daripada membuat pindaan ini semenjak daripada mula kita mencapai kemerdekaan. Kita mengelak kerana ingin menjaga maruah Raja-Raja. Tetapi pendekatan secara ini tidak meredakan keadaan. Sebaliknya keadaan menjadi lebih buruk.
68. Akhirnya dengan berlakunya insiden Raja memukul rakyat dan sebelum ini satu lagi insiden di mana anak Raja juga memukul rakyat, Kerajaan tidak dapat memandang ringan kejadian-kejadian ini tanpa menjejaskan kredibiliti Kerajaan sebagai pemerintah yang bertanggungjawab.
69. Kerajaan terpaksa membuat pendirian tegas untuk melindungi rakyat daripada dianiaya oleh Raja. Sudah tentu pendirian ini tidak dibuat kerana dua insiden ini sahaja.Sebelum ini terdapat banyak insiden di mana Raja menganiaya rakyat, Raja menyalahi undang-undang civil dan criminal, Raja menyalahgunakan wang serta harta Kerajaan dan negara, Raja menekan dan menganiaya pegawai-pegawai.
70. Insiden di Johor hanyalah dengan izin, `the straw that broke the camel`s back`. Reaksi rakyat terhadap insiden- insiden ini jelas menunjukkan bahawa rakyat tidak lagi dapat menerima dan `tolerate` perbuatan seperti ini.
Tuan Yang di-Pertua,
71. Memang ada orang tertentu yang seolah-olah ingin memberi kuasa dan mempertahankan Raja apabila Raja melakukan jenayah. Mereka cuba memesongkan fikiran rakyat dengan menuduh bahawa Kerajaan bercadang menghapuskan Sistem Beraja.
72. Saya ingin menegaskan bahawa Kerajaan Barisan Nasional tidak bercadang sama sekali untuk menghapuskan Sistem Beraja. Ini jelas daripada pindaan yang dikemukakan.Sebarang cadangan untuk menghapuskan Sistem Beraja akan ditafsir sebagai hasutan dan Kerajaan akan mengambil tindakan di bawah Akta Hasutan ke atas sesiapa sahaja yang mengesyor atau bertindak untuk menghapuskan Sistem Beraja.
Tuan Yang di-Pertua,
73. Kerajaan sedar bahawa rakyat, khususnya orang Melayu menerima dan menyokong Institusi Raja-Raja Melayu. Tuduhan yang dibuat bahawa Kerajaan bercadang untuk menghapuskan Sistem Beraja adalah kerana kepentingan politik semata-mata.Kerajaan yang mewakili majoriti orang Melayu dan kaum-kaum lain akan mematuhi kehendak rakyat dan tidak akan melakukan sesuatu yang tidak disukai.
74. Oleh kerana jelas majoriti rakyat berbilang kaum di negara ini masih menghendaki Sistem Beraja, khususnya Sistem Raja Berperlembagaan, maka Kerajaan akan menentukan sistem ini dilindungi oleh Perlembagaan.
Tuan Yang di-Pertua,
75. Ada pihak yang berpendapat bahawa Raja Melayu diperlukan untuk melindungi orang Melayu. Peristiwa Perjanjian MacMichael dan Malayan Union jelas membuktikan bahawa yang sanggup dan mampu melindungi orang Melayu ialah orang Melayu sendiri. Jika tidak kerana mereka bangun dan menentang Malayan Union, hari ini orang Melayu akan menjadi pengemis di negeri sendiri.
76. Percubaan pihak yang cuba menakutkan orang Melayu terhadap pindaan ini adalah kerana mereka ingin menggunakan sentimen kaum untuk kepentingan parti mereka. Sejarah mereka tidak boleh meyakinkan kita bahawa mereka ikhlas.Mereka inilah yang telah cuba melemahkan orang Melayu dengan memecahbelahkan UMNO dan mengadakan kerjasama dengan pihak- pihak tertentu yang diragui oleh orang Melayu.
77. Apakah hanya dengan menghalang Raja daripada melakukan jenayah maka Raja akan hilang kedaulatan dan tidak lagi menjadi Raja? Pendapat bahawa Raja hanya boleh menjadi 33 Raja jika ia berhak dan diberi keistimewaan melakukan jenayah adalah bertentangan dengan konsep Raja sebagai punca undang-undang. Di zaman dahulu di Barat, Raja memang mempunyai hak melakukan jenayah. Umpamanya mengikut kepercayaan kepada konsep, dengan izin, `Droit du seigneur` (right of the Lord) atau Hak yang di-Pertuan, Raja berhak bermalam dahulu dengan semua pengantin baru.
78. Tetapi di Barat pun semua hak ini telah dihapuskan.Sebab itu di negara-negara Barat yang mengekalkan Sistem Beraja, tidak ada kekebalan secara khusus bagi Raja. Jika ada pun sebutan bahawa Raja tidak boleh dihadapkan ke mahkamah, ini hanyalah formaliti sahaja. Raja, Kerajaan dan rakyat tahu bahawa jika Raja melakukan jenayah, ia akan dihadapkan ke mahkamah, dan ia akan diturunkan dari takhtanya. Justeru itu, Raja di negara Barat tidak akan dengan sengaja melakukan jenayah.
79. Walaupun jelas Raja-Raja di Barat tidak kebal atau im- mune daripada tindakan undang-undang dan bukan undang- undang, Raja masih tetap juga Raja. Mereka masih dihormati dan disegani.
Tuan Yang di-Pertua,
80. Di zaman British, Raja-Raja Melayu bukan sahaja tidak kebal tetapi juga berada di bawah telunjuk pegawai-pegawai British. Mereka boleh dinaikkan atau diturunkan dari
takhta. Satu daripada ugutan MacMichael supaya Raja menandatangani Perjanjian Malayan Union ialah mereka akan diturunkan dari takhta jika mereka tidak menandatangani Perjanjian tersebut.
81. Dalam keadaan sebegini pun, Raja masih terus menjadi Raja. Rakyat tidak menuntut supaya Raja-Raja disingkir atau Sistem Beraja dihapuskan walaupun Raja-Raja telah menyerahkan negeri-negeri Melayu kepada penjajah. Sayugia diingatkan bahawa pada masa itu Raja-Raja di Indonesia, India dan Pakistan telah ditolak oleh rakyat yang menuntut kemerdekaan. Sebaliknya rakyat Malaysia, terutama orang Melayu dan UMNO, telah berjuang untuk menyelamatkan Raja- Raja dan Sistem Beraja.
82. Dengan tindakan orang Melayu melawan Malayan Union adalah jelas bahawa nasib orang Melayu berada di tangan rakyat Melayu. Keselamatan orang Melayu tidak terjejas dengan Raja Melayu tidak memiliki hak untuk melakukan jenayah. Ada pihak yang berkata dengan penghapusan hak Raja melakukan jenayah, maka orang Melayu tidak akan Melayu lagi atau akan habislah keistimewaan kedudukan orang Melayu. Ini tidaklah benar. Ini adalah fitnah. Yang akan menjamin Melayu terus Melayu dan hak-hak orang Melayu terus terpelihara ialah orang Melayu sendiri. Merekalah melalui wakil-wakil dan Kerajaan yang mereka pilih yang mencipta dan melaksanakan berbagai-bagai rancangan untuk memelihara dan menebus maruah bangsa Melayu.
Tuan Yang di-Pertua,
83. Seorang Raja telah menyoal kenapakah pindaan Perlembagaan ini dikaitkan dengan agama Islam sedangkan Kerajaan ini tidak bersetuju dengan pelaksanaan undang- undang syarak dan hudud. Menurut Baginda, Baginda sedia menerima hukum-hukum Islam tanpa immuniti tetapi tidak sanggup menerima undang-undang negara yang dikatakan bukan undang-undang Islam.
84. Sama ada direstui atau tidak oleh Baginda, kedudukan Raja-Raja Melayu semenjak merdeka ditentukan oleh undang- undang, iaitu Perlembagaan. Undang-undang inilah juga yang memberi keistimewaan-keistimewaan tertentu kepada Raja. Di antara keistimewaan ini ialah immuniti daripada tindakan undang-undang. Jika Raja sanggup menerima immuniti di bawah undang-undang yang bukan undang-undang Islam, kenapakah penghapusan immuniti dalam undang-undang yang sama tidak mahu diterima oleh Raja?
85. Dalam Islam ada dua prinsip yang dipegang kuat berkenaan dengan undang-undang. Yang pertamanya ialah tidak ada perbezaan antara umat Islam daripada segi penguatkuasaan hukum-hukum Islam. Raja dan rakyat adalah sama sahaja.Immuniti bagi Raja adalah bertentangan dengan prinsip ini.Menolak penghapusan immuniti supaya dikekalkan perbezaan antara Raja dan rakyat dalam undang-undang tidak mencerminkan pegangan yang kuat kepada prinsip Islam.
86. Menerima immuniti daripada undang-undang yang dikatakan bukan undang-undang Islam, tetapi menolak penghapusan immuniti ini dalam undang-undang yang sama amatlah bercanggah dengan dakwaan hanya sanggup menerima undang- undang Islam sahaja.
87. Islam memberi banyak kelonggaran. Islam mengambilkira segala faktor dan keadaan yang dihadapi oleh umatnya.Demikian dalam menunaikan ibadat pun keadaan alam sekeliling, kesihatan individu dan keadaan semasa diambilkira. Oleh itu, sembahyang boleh dilakukan tanpa gerak badan tertentu, tanpa menghadapi kiblat, didahulukan, dikemudiankan atau dicantumkan, berjemaah atau berseorangan.Rakyat Palestin yang dihalau keluar oleh Pemerintahan Zionis boleh sembahyang tanpa menanggalkan kasut. Dalam ibadat- ibadat lain kelonggaran juga diberikan. Demikian juga dengan penguatkuasaan hukum hudud. Keadaan alam sekeliling dan masyarakat perlu diambilkira. Sebab itu tidak banyak negara yang majoriti penduduknya terdiri daripada orang Islam yang melaksanakan hukum hudud. Yang melaksanakannya pun tidak melaksanakan dengan sepenuhnya.
88. Kerajaan tidak menolak hukum hudud. Pelaksanaannya mestilah mengambilkira keadaan negara di mana penduduk Islamnya hanya merupakan 56 peratus dan mereka masih daif dalam berbagai-bagai bidang. Pentadbiran yang menolak kelonggaran yang diberikan oleh Islam sebenarnya tidak mematuhi ajaran Islam. Islam tidak menyuruh orang Islam atau Kerajaan Islam melaksanakan hukum Islam secara membuta- tuli sehingga boleh membinasakan diri. Sebab itu Nabi menyuruh pengikutnya pergi ke Habsyah untuk menyelamatkan diri. Sebab itu Nabi berhijrah ke Madinah untuk menyelamatkan Islam dan perjuangan Islam.
89. Jika keadaan mengizinkan, kita akan menguatkuasakan hukum hudud. Tetapi janganlah sementara kita menunggu hukum hudud dilaksanakan, kita melakukan sesuatu yang bertentangan dengan ajaran Islam. Sebenarnya jenayah yang dilarang dalam undang-undang negara ini adalah juga yang dilarang oleh agama Islam. Apakah Raja berkenaan mahu kebebasan melakukan jenayah ini hanya kerana kita belum boleh melaksanakan hukum hudud yang melarang jenayah yang sama?
90. Prinsip yang kedua ialah tidak ada kekebalan dalam Islam. Semua hukum adalah untuk semua umat. Raja yang mahu dirinya kebal daripada undang-undang sudah tentu menentang prinsip Islam ini.
Tuan Yang di-Pertua,
91. Akhirnya saya ingin menyentuh mengenai masalah menasihati Raja. Seperti yang telah saya sebutkan, Raja dikehendaki menerima nasihat Kerajaan. Di negara-negara lain di mana Sistem Beraja masih wujud walaupun tidak ada peruntukan khusus bahawa Raja bertindak mengikut nasihat
Kerajaan, namun Raja tidak pernah bertindak bertentangan dengan nasihat Kerajaan. Oleh itu, perhubungan di antara Raja dengan Kerajaan yang mewakili rakyat tetap baik. Lebih daripada itu, di negara-negara ini Raja dihormati dan disanjung tinggi oleh masyarakat.
92. Malangnya, di Malaysia walaupun ada peruntukan bahawa Raja harus bertindak mengikut nasihat Kerajaan, tetapi pihak Raja memegang kepada tafsiran nasihat yang diterima umum — iaitu nasihat boleh diterima atau ditolak. Tafsiran ini adalah salah. Dalam pada itu, ada pula perkara tertentu yang Raja menganggap ianya tidak perlu diberi nasihat.Dengan ini banyaklah perkara yang dilakukan yang bertentangan dengan Kerajaan yang mewakili rakyat.
93. Masalah yang dihadapi hari ini berpunca daripada pendapat bahawa Raja boleh membelakangkan Kerajaan rakyat.Tindakan curang yang berlaku adalah kerana nasihat tidak dihiraukan. Tidak adanya persetujuan terhadap pindaan ini juga berpunca daripada keengganan Raja menerima nasihat.
94. Jika ini berterusan, maka Kerajaan Demokrasi Berparlimen tidak dapat wujud sepenuhnya dan sebenarnya.Inilah sebabnya Kerajaan membawa pindaan ini kepada Dewan.Jika proses ini dipertikaikan, maka keputusan boleh dibuat oleh mahkamah. Sebagai Kerajaan yang berpegang teguh kepada, dengan izin `rule of law` kita akan patuh kepada keputusan mahkamah. Di masa yang sama, perkara ini tidak harus dilihat daripada sudut undang-undang sahaja. Ia perlu dilihat daripada sudut politik juga.
95. Di waktu Raja menyerahkan negeri-negeri Melayu kepada British, rakyat mengambil tindakan politik untuk mendapatkan balik negeri-negeri Melayu dan mengekalkan Institusi Raja.Walaupun daripada segi undang-undang rakyat tidak berhak kerana semua perjanjian dibuat antara British dan Raja sahaja, pihak British menghormati tindakan politik rakyat.
96. Saya berharap Raja-Raja Melayu juga akan mengambil iktibar daripada sejarah negara, khususnya sejarah Malayan Union dan menerima kehendak politik negara. Walaupun tanda- tanda menunjukkan bahawa Raja-Raja tidak menerima pindaan ini, saya berharap selepas pindaan ini diluluskan oleh Dewan Rakyat dan Dewan Negara, Raja-Raja Melayu akan menerima dan meluluskan undang-undang ini.
Tuan Yang di-Pertua, Saya mohon mencadangkan.
Penyampai : DATO’ SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tajuk : SEMASA MEMBENTANGKAN RANG UNDANG-UNDANG AKTA PERLEMBAGAAN (PINDAAN) 1993
Lokasi : DEWAN RAKYAT, KUALA LUMPUR
Tarikh : 18-01-1993
Tajuk : SEMASA MEMBENTANGKAN RANG UNDANG-UNDANG AKTA PERLEMBAGAAN (PINDAAN) 1993
Lokasi : DEWAN RAKYAT, KUALA LUMPUR
Tarikh : 18-01-1993
Tuan Yang di-Pertua, Saya mohon mencadangkan iaitu Rang Undang-Undang bernama Suatu Akta untuk meminda Perlembagaan dibacakan kali yang kedua sekarang.Tuan Yang di-Pertua, Izinkan saya memperkenal dan mengulas Akta yang telah saya sebutkan tadi.
2. Ketika negara menuntut kemerdekaan, pemimpin-pemimpin negara yang telah mendapat kemenangan besar dan sokongan padu dalam Pilihanraya Umum tahun 1955 telah membuat pilihan supaya sistem pemerintahan di negara ini ialah sistem Demokrasi Berparlimen atau `Parliamentary Democracy` dan Raja Berperlembagaan atau `Constitutional Monarchy`.
3. Sistem ini dipilih kerana semasa negeri-negeri Melayu diperintah melalui sistem feudal dengan kuasa di tangan Raja, negeri-negeri Melayu adalah begitu lemah dan pentadbirannya berada dalam keadaan kucar-kacir. Negeri- negeri ini tidak dapat menentukan keamanan dan menguatkuasakan undang-undang. Akibatnya negeri-negeri ini terpaksa meletakkan diri di bawah naungan kuasa-kuasa asing seperti Cina, Siam dan Barat. Akhirnya semua negeri Melayu ditakluki oleh British dan diperintah sebagai tanah jajahan British melalui perjanjian di antara Raja-Raja yang memerintah dengan pihak Kerajaan British.
4. Selepas Perang Dunia Kedua, Raja-Raja Melayu berharap apabila British mentadbir semula kedudukan mereka sebagai Raja yang berada di bawah nasihat pegawai-pegawai British akan dikembalikan. Negeri-negeri Melayu akan sekali lagi diperintah oleh British walaupun tidak seperti Singapura, Pulau Pinang dan Melaka, di mana British berkuasa penuh.
5. Bagi majoriti rakyat Melayu negeri-negeri Semenanjung, mereka juga bersedia menerima pemerintahan di mana keMelayuan negeri-negeri Melayu diakui oleh British, walaupun pentadbiran dikuasai hampir sepenuhnya oleh British. Namun ada pendapat di kalangan sebilangan orang Melayu bahawa negeri-negeri Melayu sepatutnya dibebaskan daripada pemerintahan kolonial British sama sekali.
6. Orang Melayu hanya sedar akan kemungkinan mereka diketepikan dan menjadi pengemis di negeri mereka sendiri apabila Raja-Raja Melayu tunduk kepada ugutan MacMichael dan menandatangani perjanjian baru dengan British yang menyerahkan negeri-negeri Melayu terus kepada British untuk diperintah sebagai tanah jajahan takluk British sama seperti Singapura, Pulau Pinang dan Melaka.
7. Oleh kerana begitu mudah Raja-Raja menyerahkan Singapura, Pulau Pinang dan Pangkor kepada penjajah dan kemudiannya menyerah pula negeri-negeri Melayu, maka rakyat tidak lagi boleh menerima sistem yang memberi kuasa hanya kepada Raja dan rakyat tidak diberi peranan apa-apa dalam politik negara. Lagi pun selepas Perang Dunia Kedua, Sistem Raja berkuasa penuh sudah menjadi lapok di seluruh dunia. Di merata-rata tempat Sistem Beraja ditamatkan terus. Di mana ia dikekalkan, kuasa Raja dihadkan oleh Perlembagaan atau undang-undang asas negara. Justeru itu, semasa Persekutuan Tanah Melayu menuntut kemerdekaan, pemimpin- pemimpin rakyat telah mengkaji sistem-sistem pemerintahan dengan mengambilkira sejarah negeri-negeri Melayu dan sistem-sistem pemerintahan lain.
Tuan Yang di-Pertua,
8. Sistem pemerintahan lama negeri-negeri Melayu adalah sistem feudal di mana Raja berkuasa penuh tanpa Perlembagaan yang ditulis. Sistem feudal ini ditentukan oleh adat yang sering dimanipulasikan dengan sewenang-wenangnya oleh pihak berkuasa. Jika pihak yang berkuasa melampaui adat, pegawai- pegawai istana atau rakyat sukar untuk menegur dan membuat sebarang dakwaan. Tetapi apabila keadaan menjadi terlalu buruk, kemungkinannya ialah adat diketepikan dan pemberontakan berlaku. Tetapi cara ini tetap membawa kesan yang buruk tanpa menjamin bahawa pemberontakan akan memperbaiki keadaan.
9. Oleh itu lahirlah pendapat bahawa Raja perlu diletak di bawah suatu Perlembagaan yang menentukan kedudukan dan peranan Raja. Dengan cara ini Raja tidak lagi boleh bertindak dengan sewenang-wenangnya. Kuasa Raja akan ditentukan oleh Perlembagaan, iaitu undang-undang asas negara. Namun ada Raja yang sanggup menyerahkan negeri sendiri kepada kuasa asing tanpa menghiraukan Perlembagaan.
10. Namun semasa sistem Raja Berperlembagaan digubal untuk Persekutuan Tanah Melayu, yang ketika itu menuju kemerdekaan, penggubal-penggubal perlembagaan masih percaya Raja-Raja akan patuh bukan sahaja kepada yang tersurat tetapi juga yang tersirat di dalamnya — iaitu semangat yang terdapat dalam Perlembagaan.
11. Di zaman penjajahan British, oleh kerana mereka boleh menaik atau menurunkan Raja, maka Raja menerima nasihat pemerintah kolonial. Perkara ini dimasukkan dalam perjanjian di antara pihak British dengan Raja-Raja Melayu di mana nasihat `British Resident` atau `British Adviser` mesti dipohon dan dipatuhi oleh Raja melainkan berkenaan agama Islam dan adat istiadat Melayu. Bagi British, nasihat yang mesti dipatuhi oleh Raja tidaklah ganjil kerana dalam sistem Kerajaan di Britain, `King` atau `Queen` mereka mesti menerima nasihat Kerajaan. Jika tidak, Raja akan diturunkan dari takhta. Oleh itu apabila King Edward VIII berkeras untuk berkahwin dengan seorang janda, baginda terpaksa turun dari takhta atas nasihat Kerajaan, walaupun tidak ada peruntukan khusus untuk tindakan ini. Yang dikuatkuasakan bukan undang-undang tetapi kepentingan politik negara, dan Raja-Raja British memang akur kepada politik negara. Sebab itulah sebelum pun Parlimen British memutuskan supaya Queen Elizabeth membayar cukai pendapatan, Baginda sendiri baru- baru ini membuat keputusan untuk membayar cukai pendapatan.Perlembagaan British, walaupun tidak bertulis, dipatuhi daripada segi semangat dan adat.
12. Oleh kerana Raja-Raja Melayu di zaman kolonial telah mematuhi nasihat, maka dipercayai bahawa masalah Raja bertindak di luar undang-undang tidak akan berlaku.
13. Penggubal undang-undang dan pengasas pemerintahan Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka juga percaya peruntukan bahawa Raja tidak boleh didakwa di mahkamah hanyalah sebagai petanda kemuliaan Raja dan bukan sebagai hak untuk melakukan jenayah. Sudah tentu penggubal Perlembagaan dan pengasas kemerdekaan negara tidak bermaksud peruntukan ini memberi hak kepada Raja untuk membelakangkan undang-undang civil dan criminal. Raja Berperlembagaan atau Constitutional Monarchy tidak pernah memberi keistimewaan atau privilege kepada Raja untuk melakukan jenayah. Tetapi jika Raja tersalah semasa menjalankan tugas rasmi, Raja adalah bebas daripada tuduhan. Ini adalah kerana yang bertanggungjawab dan boleh didakwa ialah Kerajaan.
14. Dalam usaha menentang Malayan Union dan mengembalikan negeri-negeri Melayu dan negeri-negeri Selat kepada `status quo ante` iaitu keadaan sebelum Perang Dunia Kedua, rakyat telah memainkan peranan yang penting walaupun tidak diperuntukkan oleh undang-undang. Adalah jelas kepada rakyat pada masa itu bahawa Raja tanpa sokongan rakyat mudah dikuasai oleh pihak penjajah dan pihak-pihak lain. Justeru itu, rakyat perlu diberi hak dalam politik dan pentadbiran negara. Peranan rakyat mestilah ditentukan oleh undang- undang.
15. Memandangkan hakikat ini dan sekali lagi dengan mengambil contoh dari Britain, Persekutuan Tanah Melayu yang merdeka memilih sistem Demokrasi Berparlimen. Rakyat akan melantik wakil mereka ke Dewan Rakyat dan Dewan-Dewan Undangan Negeri yang menjadi penggubal utama undang-undang dan dasar-dasar negara. Ini menentukan rakyat boleh memainkan peranan mereka dengan tertib dan tersusun.
16. Tetapi sekali lagi mengikut sistem di Britain, undang- undang hanya menjadi sah setelah ditandatangani oleh Raja.Di Britain, ini tidak menjadi masalah kerana Raja tidak mungkin menolak nasihat Jemaah Menteri. Tetapi di Malaysia perkataan nasihat, yang penggubal perlembagaan percaya akan mempunyai makna yang sama seperti di Britain dan juga di zaman penjajah, tidak ditafsirkan dengan jelas. Oleh itu pihak Raja boleh menolak nasihat Kerajaan.
17. Jika Kerajaan diakui terdiri daripada wakil-wakil yang dipilih oleh rakyat untuk menentukan rakyat berkuasa, tetapi nasihat Kerajaan berkemungkinan tidak diterima, ini bererti Demokrasi Berparlimen tidak wujud dan rakyat tidak berkuasa sepenuhnya. Dalam perkara-perkara tertentu bukan sahaja persetujuan Yang di-Pertuan Agong diperlukan, tetapi juga persetujuan Majlis Raja-Raja.
18. Walaupun wakil rakyat bebas bercakap dalam Dewan Rakyat dan Dewan-Dewan Undangan Negeri mengenai apa juga tajuk, tetapi mereka tidak boleh menyentuh diri Raja-Raja kerana sebarang kritikan atau teguran terhadap Raja boleh ditakrif sebagai hasutan dan mereka boleh didakwa di bawah Akta Hasutan. Peruntukan ini adalah hasil pindaan yang dibuat pada tahun 1971. Sebelum ini, teguran terhadap Raja boleh dibuat di dalam dewan. Di Britain dan di negara-negara lain, ahli-ahli Parlimen bebas menegur atau mengkritik Raja.Adalah jelas bahawa menegur dan mengkritik Raja tidak menghapus kedaulatan Raja.
19. Sementara halangan ke atas teguran ini dikatakan akan memelihara kemuliaan Raja, tetapi apabila Raja tidak ditegur, maka ia tidak akan sedar akan kesalahan yang telah dilakukannya. Dengan itu, mungkin lebih banyak kesalahan akan dilakukan dan kesalahan ini mungkin akan menjadi lebih serius. Ini bukan sahaja akan mencemarkan kemuliaan Raja, bahkan juga boleh menimbulkan kebencian rakyat terhadap Raja. Tidaklah benar jika dikatakan larangan terhadap mengkritik Raja akan memelihara kemuliaan Raja. Sebenarnya kemuliaan Raja akan tercemar kerana larangan ini.
20. Dengan kemungkinan Raja menolak nasihat serta bebas daripada teguran dan sebarang tindakan keadilan, maka Raja sebenarnya bukan Raja Berperlembagaan lagi tetapi menjadi Raja mutlak. Sekali lagi Demokrasi Berparlimen tidak wujud kerana tidak ada tindakan undang-undang yang boleh diambil terhadap Raja yang tidak menerima nasihat Kerajaan rakyat dan melakukan kesalahan.
21. Pada tahun 1983, tindakan telah diambil untuk meminda Perlembagaan supaya sekurang-kurangnya kuasa Yang di-Pertuan Agong menolak rang undang-undang yang dilulus oleh Parlimen dibatalkan. Usaha ini berjaya tetapi tidak sepenuhnya. Yang diluluskan akhirnya ialah kuasa Yang di-Pertuan Agong menolak rang undang-undang Parlimen dikurangkan sedikit dengan mengadakan peruntukan baru bahawa Baginda boleh merujuk balik kepada Parlimen jika Baginda enggan menandatangani rang undang-undang yang telah diluluskan oleh Parlimen. Jika Parlimen meluluskannya sekali lagi, sama ada dengan pindaan atau tidak, maka rang undang-undang itu akan menjadi undang-undang yang sah dalam jangkamasa 30 hari (Perkara 66(4) Perlembagaan) walaupun tidak ditandatangani oleh Yang di-Pertuan Agong.
22. Tetapi kelulusan secara ini terhad kepada perkara- perkara yang tidak menyentuh hak-hak dan keistimewaan- keistimewaan Raja-Raja. Untuk meminda peruntukan Perlembagaan yang menyentuh Raja-Raja, Majlis Raja-Raja perlu memberi persetujuan.
23. Di peringkat negeri, tidak ada pindaan dibuat kepada Perlembagaan negeri. Dengan itu tidak ada undang-undang yang boleh diluluskan tanpa ditandatangani oleh Raja. Ini bermakna kuasa Raja-Raja di negeri-negeri mengatasi kuasa Dewan-Dewan Undangan Negeri yang mewakili rakyat.
24. Peruntukan-peruntukan ini tidak menjadi masalah jika tidak ada tentangan pendapat di antara Raja-Raja dengan Dewan-Dewan Undangan, atau tidak ada perbuatan yang salah yang dilakukan oleh Raja-Raja, atau tidak ada adat Melayu yang tidak suka memburukkan hubungan dengan Raja-Raja.Malangnya oleh kerana Menteri-Menteri Besar dan Perdana Menteri adalah orang Melayu yang enggan bermasam muka dengan Raja, maka apabila Raja membuat sesuatu yang tidak sepatutnya dilakukan, tidak ada teguran yang berkesan yang dibuat. Jika ada pun, keengganan Raja mengambil berat akan teguran penasihat-penasihat rasmi ini tidak mendatangkan apa-apa tindakan kepada Raja.
25. Justeru itu dalam sejarah Malaysia yang merdeka, tindakan Raja-Raja dan pihak-pihak yang berlindung di belakang Raja yang melampaui hak dan keistimewaan Raja, semakin lama semakin serius. Kemungkinannya ialah ia akan menjadi lebih serius lagi di masa-masa hadapan. Jika tidak ada pindaan undang-undang, seperti yang dicadangkan ini, tidak syak lagi bahawa perkara-perkara yang lebih buruk akan berlaku yang mana ini akan menyebabkan institusi Raja dibenci oleh rakyat. Bukanlah mustahil jika satu hari kelak tuntutan dibuat untuk menghapuskan Sistem Beraja sama sekali walau apa pun yang diperuntukan oleh Perlembagaan.
26. Justeru itu pindaan yang dicadangkan ini bertujuan mengelak atau menghalang daripada meningkatnya perasaan benci kepada Raja yang boleh membawa kepada tuntutan untuk menghapuskan Sistem Beraja. Pindaan ini adalah untuk menyelamatkan Raja-Raja sendiri dan sistem Raja Berperlembagaan. Untuk memperkuatkan lagi peruntukan Perlembagaan bagi mengekalkan Sistem Beraja, peruntukan dibuat supaya sebarang syor atau cadangan untuk menghapuskan Sistem Beraja akan ditakrif sebagai hasutan dan tertakluk kepada Undang-Undang Hasutan.
27. Pindaan ini tidak menyentuh keistimewaan-keistimewaan yang diberi kepada Raja-Raja. Raja-Raja akan terus bertaraf Raja, dan kemudahan-kemudahan yang disediakan kepada Raja dan keluarga di-Raja mengikut Perlembagaan dan undang-undang akan diteruskan.
28. Untuk menentukan sistem Raja Berperlembagaan benar- benar berkesan, maka tiga pindaan perlu dibuat kepada Perlembagaan Persekutuan. Yang pertama ialah peruntukan Perlembagaan berkenaan dengan kekebalan Raja-Raja daripada sebarang tindakan undang-undang seperti dalam Fasal (1) Perkara 32 yang mana selepas perkataan “mahkamah” ditambah perkataan “tetapi hanya berkenaan dengan apa-apa jua yang dilakukan atau ditinggalkan daripada dilakukan olehnya dalam perjalanan atau yang berupa sebagai perjalanan fungsi- fungsinya di bawah mana-mana undang-undang bertulis”. Ini bermakna tidak ada tindakan mahkamah yang boleh diambil terhadap Raja dalam menjalankan tugas rasminya.
29. Kekebalan Raja atau Sovereign Immunity adalah suatu prinsip feudal — satu konsep kononnya `The King can do no wrong`. Mengikut Dr. Hogg dalam bukunya `Liability of the Crown` konsep ini berasas kepada alasan bahawa seorang Raja tidak boleh didakwa dalam mahkamahnya sendiri. Alasan ini sudah lama dipersoal dan ditolak oleh pakar-pakar undang- undang di Eropah seperti Adams yang merasakan tidak ada keraguan bahawa feudal lords diletak di bawah mahkamah mereka sendiri — `No doubt at all of the subjection of feudal lords to their own courts`.
30. Di bawah Government of India Act 1935 Governor General atau Governor adalah kebal hanya semasa melakukan tugas rasmi.
31. Di Amerika Syarikat, tuntutan Presiden Nixon supaya dianya dikecualikan daripada suatu peruntukan undang-undang telah ditolak oleh Supreme Court.
32. Di England, Queen tidak boleh ditangkap dan penangkapan sesiapa tidak boleh dibuat dalam kawasan istana. Juga dakwaan terhadap Queen tidak boleh dibuat dalam mahkamah.
33. Tetapi dalam satu kertas yang membincangkan Constitu- tional Law of India, di bawah Crown Proceedings Act bagi En- gland peruntukan asal telah dipinda supaya `Civil proceedings by and against the Crown` boleh dibuat. Dengan ini perbezaan `proceedings` terhadap `Crown` disamakan dengan rakyat.
34. Di dalam kertas yang sama disebutkan bahawa adalah menjadi `fundamental general rule` bahawa `His Majesty can- not sanction any act forbidden by the law`. Apabila Baginda tidak boleh sanction, Baginda dengan sendirinya tidak boleh berbuat sesuatu yang salah. Dengan ini, maka `His Majesty is under and not above the laws, (and) that he is bound by them equally with his subjects`.
35. Peruntukan dalam Perlembagaan-perlembagaan Sepanyol, Belgium, Norway, Denmark, Sweden dan Luxembourg, semuanya memberi immunity kepada Raja hanya dalam menjalankan tugas rasmi sebagai Raja. Sebarang kesalahan dalam menjalankan
tugas rasmi akan dipikul oleh Kerajaan atau Menteri.
36. Tidak ada peruntukan khusus dalam mana-mana Perlembagaan negara-negara Eropah yang memberi immunity kepada Raja apabila melakukan perbuatan yang tidak rasmi.Namun Raja-Raja negara-negara berkenaan masih diiktiraf dan berdaulat. Mereka terus menjadi sovereign dan tidak hilang sovereignty mereka. Pendapat bahawa Raja hanya berdaulat jika Raja boleh melakukan jenayah dengan sewenang-wenangnya, tidak disokong oleh amalan-amalan di negara-negara lain di zaman ini. Bahkan di zaman dahulu pun Raja kerap dihukum apabila melakukan kesalahan. Demikian dengan Charles I di England dan Louis XVI di France.
37. Hanya dalam Perlembagaan Malaysia sahaja yang diperuntukkan secara khusus bahawa di bawah Artikel 181(2) bahawa `no proceedings whatsoever shall be brought in any court against the Ruler of a State in his personal capac- ity`.
38. Almarhum Tunku Abdul Rahman Putra al-Haj, Perdana Menteri pertama negara ini, pernah menulis bahawa kekebalan atau immunity ini tidak `satisfactory` kerana `Raja boleh membunuh tanpa sebarang tindakan terhadapnya`. Kesan peruntukan Artikel 181(2) ini amatlah luas. Oleh kerana Perlembagaan-Perlembagaan Persekutuan dan Negeri adalah juga undang-undang, Artikel 181(2) sebenarnya membenarkan Raja melanggar Perlembagaan. Sebab itu apabila Raja berniaga, walaupun dilarang oleh Perlembagaan, tidak ada apa-apa yang boleh dibuat oleh Kerajaan. Yang di-Pertuan Agong juga tidak boleh didakwa dalam mana-mana mahkamah. Tetapi Majlis Raja-Raja boleh melucutkan jawatannya. Sebaliknya sebagai Raja, Artikel 181(2) akan melindunginya.
39. Jika Malaysia ingin menjadi sebuah negara yang mengamalkan Demokrasi Berparlimen dan Raja Berperlembagaan, kekebalan yang diberikan kepada Raja-Raja perlulah dihapuskan. Oleh kerana Perlembagaan di negara-negara yang mengamalkan Sistem Raja Berperlembagaan tidak memberi kekebalan kepada Raja-Raja mereka, maka penghapusan kekebalan Raja-Raja Melayu tidak akan menjejaskan sover- eignty atau kedaulatan mereka. Di zaman moden ini hanya kerana Raja tidak boleh melakukan jenayah dengan sewenang- wenangnya tidak akan menjejaskan taraf Raja, terutama di dalam sebuah negara yang mengamalkan sistem Demokrasi Berparlimen dan Raja Berperlembagaan.
40. Untuk menentukan bahawa penghapusan kekebalan berkesan, dua lagi peruntukan dalam Perlembagaan perlu dipinda. Yang pertama ialah berkenaan dengan peruntukan dalam Artikel 63(2) yang melindungi seseorang yang mengambil bahagian dalam perbahasan di Parlimen atau Jawatankuasa Dewan daripada disoal dalam mahkamah, telah dipinda di bawah Artikel 63(4) jika dianya menyentuh peruntukan Akta Hasutan.Peruntukan ini dibuat pada tahun 1971. Ini bermakna teguran terhadap Raja boleh dibuat sebelum 1971 tanpa menjejaskan kedaulatan Raja. Justeru itu membenar semula wakil-wakil rakyat mengkritik Raja yang bersalah tidaklah menidakkan hak atau keistimewaan asli Raja-Raja.Pindaannya Perkara 63 selepas Fasal(4) berbunyi:- “(5) Walau apa pun Fasal (4) tidak seorang pun boleh dikenakan apa-apa prosiding dalam mana-mana mahkamah berkenaan dengan apa-apa jua yang dikatakan olehnya tentang Yang di-Pertuan Agong atau seseorang Raja semasa mengambil bahagian dalam apa-apa prosiding mana- mana satu Majlis Parlimen atau mana-mana jawatankuasanya kecuali jika ia menganjurkan penghapusan kedudukan Berperlembagaan Yang di-Pertuan Agong sebagai Kepala Utama Negara bagi Persekutuan atau kedudukan Berperlembagaan Raja sesuatu negeri, mengikut yang mana-mana yang berkenaan”.Perkara 72 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda dengan memasukkan selepas Fasal (4) Fasal yang berikut:- “(5) Walau apa pun Fasal (4) tiada seorang pun boleh dikenakan apa-apa prosiding dalam mana-mana mahkamah berkenaan dengan apa-apa jua yang dikatakan olehnya tentang Raja mana-mana Negeri semasa mengambil bahagian dalam apa-apa prosiding Dewan Undangan mana-mana Negeri atau mana-mana jawatankuasanya kecuali jika dia menganjurkan penghapusan kedudukan Raja itu sebagai Raja Berperlembagaan Negeri itu”.
41. Tafsiran yang dibuat mengenai hasutan terhadap Raja dalam Perlembagaan adalah begitu luas sehingga tidak ada apa-apa pun teguran yang boleh dibuat di dalam Parlimen oleh ahli-ahli Dewan Rakyat atau Dewan Undangan. Dengan itu me- dia juga tidak berpeluang untuk melapor. Teguran yang boleh dibuat hanyalah oleh penasihat Raja secara tertutup. Jika teguran ini tidak berkesan tidak ada apa-apa lain yang boleh dibuat.
42. Sebenarnya ketiga-tiga Perdana Menteri dahulu, sebagai penasihat kepada Raja-Raja, telah pun menegur Raja-Raja berkali-kali semasa mereka berkhidmat. Saya tahu teguran ini dibuat kerana perkara ini telah dilaporkan dalam mesyuarat Jemaah Menteri dan juga Majlis Tertinggi UMNO berkali-kali.
43. Allahyarham Tun Hussein Onn, semasa menjadi Perdana Menteri, pernah dalam ucapan bertulis di suatu mesyuarat Majlis Raja-Raja, yang dihadiri hanya oleh Duli-Duli Yang Maha Mulia atau wakil-wakil mereka sahaja, menegur dengan kerasnya perbuatan Raja-Raja yang tidak harus dilakukan.
44. Tetapi semua teguran ini tidak berkesan. Perkara- perkara yang disentuh terus dilakukan juga, bahkan ditingkatkan. Apa yang tidak pernah dibuat di zaman British dan pada tahun-tahun awalan Malaysia merdeka, dilakukan dengan semakin ketara dan meluas.
45. Walaupun hampir semua Perdana Menteri dan Menteri Besar melaporkan kepada Majlis Tertinggi UMNO akan masalah yang dihadapi oleh mereka tetapi orang ramai tidak diberitahu.Justeru itu, orang ramai tidak mengetahui masalah yang dihadapi oleh Kerajaan. Sebahagian besar daripada mereka terus percaya bahawa sistem Raja Berperlembagaan berjalan dengan baik dengan Raja menghormati segala peruntukan dalam Perlembagaan. Hanya sebilangan kecil daripada rakyat yang mengetahui dan mereka ini memang tidak senang hati dengan perbuatan Raja-Raja. Tetapi mereka ini tidak dapat menyuarakan pandangan dan perasaan mereka ini kerana adanya Akta Hasutan.
46. Akta Hasutan dan peruntukan berkenaan dengan hasutan terhadap Raja-Raja dalam Artikel 63(4) Perlembagaan menghalang rakyat daripada mendapatkan maklumat dan menyuarakan pendapat mereka. Mereka hanya dapat bercakap sesama sendiri sahaja. Pemimpin-pemimpin politik, termasuk pemimpin-pemimpin Kerajaan, memang mendengar dan menyedari akan pandangan dan kemarahan sebilangan rakyat yang mengetahui perbuatan Raja. Demikianlah kemarahan mereka sehingga ada, terutama di kalangan generasi muda, yang menganggap Sistem Beraja sudah ketinggalan zaman.
47. Tetapi oleh kerana Akta Hasutan dan larangan terhadap mengkritik Raja, Raja tidak mendengar dan tidak percaya kepada penasihat mereka apabila maklumat disampaikan berkenaan kegelisahan rakyat. Raja dan keluarga-keluarga di-Raja nampaknya berpendapat bahawa semua ini adalah ciptaan penasihat-penasihat Raja untuk menakutkan Baginda atau untuk merebut hak Raja.
48. Dalam keadaan ini Raja bukan sahaja akan meneruskan amalan-amalan yang tidak disenangi atau disukai oleh rakyat tetapi juga akan melakukan perkara-perkara yang lebih dibenci oleh rakyat. Jika trend ini tidak disekat, perasaan rakyat terhadap Raja tentu akan meluap dan menjadi begitu buruk sehingga pada suatu masa nanti rakyat mungkin tidak lagi dapat membendung perasaan mereka. Perasaan yang diluahkan dalam surat-surat kepada akhbar sebenarnya sudah lama wujud.
49. Dengan izin Tuan Yang di-Pertua, saya ingin membaca petikan daripada satu rencana yang dihantarkan kepada akhbar The Straits Times pada tahun 1946 oleh seorang tokoh Melayu yang terkemuka, apabila British mencadangkan penubuhan Malayan Union. Tokoh ini kemudian memegang jawatan yang tinggi dalam Kerajaan. Rencana ini tidak disiarkan oleh akhbar Straits Times tetapi ia disampaikan kepada saya baru- baru ini oleh penulis.
50. Penulis ini menyatakan, dengan izin, `All intelligent Malay leaders ought now seriously to give most profound and careful thought to the question whether the time has not ar- rived when the Malay Royalty (I mean the Sultan and Raja) should gracefully withdraw themselves altogether`.
51. Jika pandangan seperti ini sudah ada pada tahun 1946, apakah ia tidak mungkin wujud semula pada tahun 1993 jika Raja-Raja tidak dihalang daripada melakukan perbuatan- perbuatan yang tidak diingini?
52. Perlindungan dan keistimewaan yang diberi kepada Raja bertujuan meletakkan Raja di tempat yang tinggi dan mulia. Perlindungan dan keistimewaan ini bukanlah untuk membolehkan Raja melakukan apa sahaja termasuk jenayah. Raja yang sedar dan faham akan maksud sebenar peruntukan ini akan sentiasa memelihara daripada mencemar diri dalam perbuatan atau berkelakuan yang tidak baik dan tidak disukai oleh masyarakat. Raja yang sedar akan tahu bahawa perbuatan tidak menghiraukan perasaan dan pandangan masyarakat akan menyebabkan rakyat akhirnya menyingkirkan Raja, bahkan menghapuskan Sistem Beraja. Inilah yang berlaku di negara- negara lain yang sekarang menjadi republik.
53. Di Malaysia lindungan yang diberi amatlah tebal.Kekebalan Raja daripada undang-undang dan larangan terhadap teguran, walaupun hanya oleh ahli-ahli Dewan-Dewan Undangan yang dipertanggungjawabkan untuk mentadbir negara, mengasingkan Raja daripada dunia sebenar. Dalam keadaan ini perbuatan dan tingkah-laku Raja akan menjadi lebih buruk sepanjang masa. Inilah yang berlaku di Malaysia sekarang.
54. Justeru itu, adalah penting Ahli-Ahli Dewan diberi semula hak menegur Raja dalam perbahasan mereka. Tanpa hak ini Ahli-Ahli Dewan tidak akan berjaya mengamalkan sistem Demokrasi Berparlimen dan tidak akan dapat membuktikan bahawa rakyatlah yang berkuasa dalam sistem ini. Tanpa hak ini, yang berkuasa ialah Raja dan bukan rakyat.
55. Dengan adanya larangan terhadap menegur Raja, Ahli-Ahli Dewan sebenarnya tidak dapat memelihara Institusi Raja dan Sistem Beraja. Justeru itu, kebebasan Ahli-Ahli Dewan berucap dalam Dewan tidak harus disekat oleh Akta Hasutan seperti yang diperuntukan di bawah Artikel 63(4) dan 72(4).Dengan ditambah Artikel 63(5) dan 72(5) Ahli-Ahli Dewan bukan sahaja boleh memelihara kedudukan Raja, tetapi institusi Raja Berperlembagaan akan dilindungi oleh Perlembagaan secara jelas, kerana disebut di dalam Artikel 63(5) dan 72(5) bahawa pengecualian daripada Akta Hasutan tidak termasuk penganjuran `penghapusan kedudukan Berperlembagaan Yang di-Pertuan Agong sebagai Kepala Utama Negara bagi Persekutuan atau kedudukan Berperlembagaan Raja sesuatu negeri`.
Tuan Yang di-Pertua,
56. Perkara yang kedua yang boleh menidakkan penghapusan kekebalan Raja-Raja apabila melakukan sesuatu yang melanggar undang-undang dalam suatu urusan yang tidak rasmi ialah hak pengampunan Raja seperti yang diperuntukkan dalam Artikel 42. Dengan peruntukan ini, Raja boleh mengampunkan dirinya sendiri jika ia dihukum salah oleh mahkamah setelah kekebalan daripada tindakan undang-undang ditarik balik.Ini bermakna penarikan kekebalan tidak bermakna dan tidak berkesan.
57. Justeru itu, Kerajaan bercadang supaya Perkara 38 dan 42 Perlembagaan Persekutuan dipinda seperti dalam Fasal(2) Perkara 38 dan Fasal(12) Perkara 42. Fasal (2) Perkara 38 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda - (a) dengan menggantikan koma di hujung perenggan (c) dengan koma bernoktah; dan (b) dengan memasukkan, selepas perenggan (c), perenggan yang berikut: “(d) memberi ampun, reprief dan respit, atau meremitkan, menggantung atau meringankan hukuman-hukuman, di bawah Fasal (12) Perkara 42,”.Perkara 42 Perlembagaan Persekutuan adalah dipinda dengan memasukkan, selepas Fasal (11), Fasal-Fasal yang berikut: “(12) Walau apa pun apa-apa jua yang terkandung dalam Perlembagaan ini, jika kuasa-kuasa yang tersebut dalam Perkara ini - (a) kena dijalankan oleh Yang di-Pertua Negeri sesuatu Negeri dan dikehendaki dijalankan berkenaan dengan dirinya atau isterinya, anak lelakinya atau anak perempuannya, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Ketua Menteri bagi Negeri itu yang bertindak atas nasihat Lembaga Pengampunan yang ditubuhkan bagi Negeri itu di bawah Perkara ini dan yang hendaklah dipengerusikan olehnya; (b) dikehendaki dijalankan berkenaan dengan Yang di-Pertuan Agong, Raja sesuatu Negeri, atau Konsortnya, mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa-kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Majlis Raja-Raja dan peruntukan-peruntukan yang berikut hendaklah terpakai: (i) apabila menghadiri mana-mana prosiding di bawah Fasal ini, Yang di-Pertuan Agong tidak boleh disertai oleh Perdana Menteri dan Raja-Raja lain tidak boleh disertai oleh Menteri-Menteri Besar mereka; (ii) sebelum membuat keputusannya tentang apa-apa perkara di bawah Fasal ini, Majlis Raja-Raja hendaklah menimbangkan apa-apa pendapat bertulis yang mungkin telah diberikan oleh Peguam Negara tentang perkara itu; (c) dikehendaki dijalankan oleh Yang di-Pertuan Agong atau Raja sesuatu Negeri berkenaan dengan anak lelakinya atau anak perempuannya, mengikut mana-mana yang berkenaan, kuasa- kuasa itu hendaklah dijalankan oleh Raja sesuatu Negeri yang dinamakan oleh Majlis Raja-Raja dan Raja itu hendaklah bertindak mengikut nasihat Lembaga Pengampunan yang relevan yang ditubuhkan di bawah Perkara ini.(13) Bagi maksud perenggan (b) dan (c) Fasal (12), Yang di-Pertuan Agong atau Raja Negeri yang berkenaan, mengikut mana-mana yang berkenaan, dan Yang di-Pertua- Yang di-Pertua Negeri tidak boleh menjadi anggota Majlis Raja-Raja”.
58. Dengan pindaan ini Raja tidak boleh mendengar rayuan dan mengampun dirinya sendiri. Jika ada Raja atau Konsortnya yang merayu pengampunan, maka Majlis Raja-Raja akan mendengar dan memutuskan kes berkenaan.
59. Raja juga tidak boleh mendengar rayuan dan mengampun anaknya. Majlis Raja-Raja akan melantik seorang Raja lain untuk mendengar dan memutuskan rayuan pengampunan anak Raja.
60. Dengan pemansuhan kekebalan Raja-Raja daripada tindakan undang-undang, kecuali ketika menjalankan tugas rasminya, adalah dipercayai Raja tidak akan melakukan perbuatan- perbuatan yang boleh didakwa di mahkamah. Dengan ini, Raja akan dihormati rakyat.
61. Pemansuhan sekatan yang dikenakan terhadap Ahli-Ahli Parlimen dan Dewan-Dewan Undangan Negeri oleh Akta Hasutan akan mengelakkan Raja-Raja daripada melakukan sebarang perbuatan yang mungkin menarik teguran ahli-ahli dewan-dewan berkenaan.
62. Pemansuhan kuasa mengampun diri sendiri akan menjadikan tindakan undang-undang lebih berkesan.
63. Tujuan sebenar pindaan-pindaan ini bukan kerana Kerajaan ataupun rakyat ingin mengheret Raja-Raja ke mahkamah dengan sewenang-wenangnya. Tujuannya ialah supaya Raja-Raja akan menghindarkan diri daripada melakukan perbuatan yang boleh mengakibatkan tindakan undang-undang.Oleh itu, Raja akan lebih dihormati.
64. Harus diingat bahawa penghormatan rakyat terhadap Raja tidak boleh ditentukan oleh undang-undang. Dengan izin, `Respect must be earned`. Mengadakan undang-undang yang menakutkan rakyat tidak akan membawa `respect`. Dengan kesedaran Raja boleh dihadapkan ke mahkamah, Raja tentu akan mengelak daripada melakukan perbuatan yang akan menyebabkan rakyat tidak menghormati Raja. Dengan itu, Institusi Beraja akan lebih dihormati dan lebih berkekalan.
65. Bagi menguatkan usaha mengekalkan Raja dan Sistem Beraja, sebarang syor atau desakan menghapuskan Sistem
Beraja adalah ditafsirkan sebagai hasutan dan akan didakwa di bawah Akta Hasutan.
Tuan Yang di-Pertua,
66. Saya berasa amat sedih kerana pada hari ini saya terpaksa mengemukakan kepada Dewan yang mulia ini satu Rang Undang-undang untuk meminda Perlembagaan yang sedikit- sebanyak mencemar nama baik Raja dan Institusi Raja. Dengan hati yang berat saya telah mengemukakan dan mengulas pindaan-pindaan yang dicadangkan ini.
67. Kerajaan membuat keputusan untuk meminda Perlembagaan bukannya tanpa sebab. Sebenarnya seperti yang telah saya katakan, Kerajaan telah mengelak daripada membuat pindaan ini semenjak daripada mula kita mencapai kemerdekaan. Kita mengelak kerana ingin menjaga maruah Raja-Raja. Tetapi pendekatan secara ini tidak meredakan keadaan. Sebaliknya keadaan menjadi lebih buruk.
68. Akhirnya dengan berlakunya insiden Raja memukul rakyat dan sebelum ini satu lagi insiden di mana anak Raja juga memukul rakyat, Kerajaan tidak dapat memandang ringan kejadian-kejadian ini tanpa menjejaskan kredibiliti Kerajaan sebagai pemerintah yang bertanggungjawab.
69. Kerajaan terpaksa membuat pendirian tegas untuk melindungi rakyat daripada dianiaya oleh Raja. Sudah tentu pendirian ini tidak dibuat kerana dua insiden ini sahaja.Sebelum ini terdapat banyak insiden di mana Raja menganiaya rakyat, Raja menyalahi undang-undang civil dan criminal, Raja menyalahgunakan wang serta harta Kerajaan dan negara, Raja menekan dan menganiaya pegawai-pegawai.
70. Insiden di Johor hanyalah dengan izin, `the straw that broke the camel`s back`. Reaksi rakyat terhadap insiden- insiden ini jelas menunjukkan bahawa rakyat tidak lagi dapat menerima dan `tolerate` perbuatan seperti ini.
Tuan Yang di-Pertua,
71. Memang ada orang tertentu yang seolah-olah ingin memberi kuasa dan mempertahankan Raja apabila Raja melakukan jenayah. Mereka cuba memesongkan fikiran rakyat dengan menuduh bahawa Kerajaan bercadang menghapuskan Sistem Beraja.
72. Saya ingin menegaskan bahawa Kerajaan Barisan Nasional tidak bercadang sama sekali untuk menghapuskan Sistem Beraja. Ini jelas daripada pindaan yang dikemukakan.Sebarang cadangan untuk menghapuskan Sistem Beraja akan ditafsir sebagai hasutan dan Kerajaan akan mengambil tindakan di bawah Akta Hasutan ke atas sesiapa sahaja yang mengesyor atau bertindak untuk menghapuskan Sistem Beraja.
Tuan Yang di-Pertua,
73. Kerajaan sedar bahawa rakyat, khususnya orang Melayu menerima dan menyokong Institusi Raja-Raja Melayu. Tuduhan yang dibuat bahawa Kerajaan bercadang untuk menghapuskan Sistem Beraja adalah kerana kepentingan politik semata-mata.Kerajaan yang mewakili majoriti orang Melayu dan kaum-kaum lain akan mematuhi kehendak rakyat dan tidak akan melakukan sesuatu yang tidak disukai.
74. Oleh kerana jelas majoriti rakyat berbilang kaum di negara ini masih menghendaki Sistem Beraja, khususnya Sistem Raja Berperlembagaan, maka Kerajaan akan menentukan sistem ini dilindungi oleh Perlembagaan.
Tuan Yang di-Pertua,
75. Ada pihak yang berpendapat bahawa Raja Melayu diperlukan untuk melindungi orang Melayu. Peristiwa Perjanjian MacMichael dan Malayan Union jelas membuktikan bahawa yang sanggup dan mampu melindungi orang Melayu ialah orang Melayu sendiri. Jika tidak kerana mereka bangun dan menentang Malayan Union, hari ini orang Melayu akan menjadi pengemis di negeri sendiri.
76. Percubaan pihak yang cuba menakutkan orang Melayu terhadap pindaan ini adalah kerana mereka ingin menggunakan sentimen kaum untuk kepentingan parti mereka. Sejarah mereka tidak boleh meyakinkan kita bahawa mereka ikhlas.Mereka inilah yang telah cuba melemahkan orang Melayu dengan memecahbelahkan UMNO dan mengadakan kerjasama dengan pihak- pihak tertentu yang diragui oleh orang Melayu.
77. Apakah hanya dengan menghalang Raja daripada melakukan jenayah maka Raja akan hilang kedaulatan dan tidak lagi menjadi Raja? Pendapat bahawa Raja hanya boleh menjadi 33 Raja jika ia berhak dan diberi keistimewaan melakukan jenayah adalah bertentangan dengan konsep Raja sebagai punca undang-undang. Di zaman dahulu di Barat, Raja memang mempunyai hak melakukan jenayah. Umpamanya mengikut kepercayaan kepada konsep, dengan izin, `Droit du seigneur` (right of the Lord) atau Hak yang di-Pertuan, Raja berhak bermalam dahulu dengan semua pengantin baru.
78. Tetapi di Barat pun semua hak ini telah dihapuskan.Sebab itu di negara-negara Barat yang mengekalkan Sistem Beraja, tidak ada kekebalan secara khusus bagi Raja. Jika ada pun sebutan bahawa Raja tidak boleh dihadapkan ke mahkamah, ini hanyalah formaliti sahaja. Raja, Kerajaan dan rakyat tahu bahawa jika Raja melakukan jenayah, ia akan dihadapkan ke mahkamah, dan ia akan diturunkan dari takhtanya. Justeru itu, Raja di negara Barat tidak akan dengan sengaja melakukan jenayah.
79. Walaupun jelas Raja-Raja di Barat tidak kebal atau im- mune daripada tindakan undang-undang dan bukan undang- undang, Raja masih tetap juga Raja. Mereka masih dihormati dan disegani.
Tuan Yang di-Pertua,
80. Di zaman British, Raja-Raja Melayu bukan sahaja tidak kebal tetapi juga berada di bawah telunjuk pegawai-pegawai British. Mereka boleh dinaikkan atau diturunkan dari
takhta. Satu daripada ugutan MacMichael supaya Raja menandatangani Perjanjian Malayan Union ialah mereka akan diturunkan dari takhta jika mereka tidak menandatangani Perjanjian tersebut.
81. Dalam keadaan sebegini pun, Raja masih terus menjadi Raja. Rakyat tidak menuntut supaya Raja-Raja disingkir atau Sistem Beraja dihapuskan walaupun Raja-Raja telah menyerahkan negeri-negeri Melayu kepada penjajah. Sayugia diingatkan bahawa pada masa itu Raja-Raja di Indonesia, India dan Pakistan telah ditolak oleh rakyat yang menuntut kemerdekaan. Sebaliknya rakyat Malaysia, terutama orang Melayu dan UMNO, telah berjuang untuk menyelamatkan Raja- Raja dan Sistem Beraja.
82. Dengan tindakan orang Melayu melawan Malayan Union adalah jelas bahawa nasib orang Melayu berada di tangan rakyat Melayu. Keselamatan orang Melayu tidak terjejas dengan Raja Melayu tidak memiliki hak untuk melakukan jenayah. Ada pihak yang berkata dengan penghapusan hak Raja melakukan jenayah, maka orang Melayu tidak akan Melayu lagi atau akan habislah keistimewaan kedudukan orang Melayu. Ini tidaklah benar. Ini adalah fitnah. Yang akan menjamin Melayu terus Melayu dan hak-hak orang Melayu terus terpelihara ialah orang Melayu sendiri. Merekalah melalui wakil-wakil dan Kerajaan yang mereka pilih yang mencipta dan melaksanakan berbagai-bagai rancangan untuk memelihara dan menebus maruah bangsa Melayu.
Tuan Yang di-Pertua,
83. Seorang Raja telah menyoal kenapakah pindaan Perlembagaan ini dikaitkan dengan agama Islam sedangkan Kerajaan ini tidak bersetuju dengan pelaksanaan undang- undang syarak dan hudud. Menurut Baginda, Baginda sedia menerima hukum-hukum Islam tanpa immuniti tetapi tidak sanggup menerima undang-undang negara yang dikatakan bukan undang-undang Islam.
84. Sama ada direstui atau tidak oleh Baginda, kedudukan Raja-Raja Melayu semenjak merdeka ditentukan oleh undang- undang, iaitu Perlembagaan. Undang-undang inilah juga yang memberi keistimewaan-keistimewaan tertentu kepada Raja. Di antara keistimewaan ini ialah immuniti daripada tindakan undang-undang. Jika Raja sanggup menerima immuniti di bawah undang-undang yang bukan undang-undang Islam, kenapakah penghapusan immuniti dalam undang-undang yang sama tidak mahu diterima oleh Raja?
85. Dalam Islam ada dua prinsip yang dipegang kuat berkenaan dengan undang-undang. Yang pertamanya ialah tidak ada perbezaan antara umat Islam daripada segi penguatkuasaan hukum-hukum Islam. Raja dan rakyat adalah sama sahaja.Immuniti bagi Raja adalah bertentangan dengan prinsip ini.Menolak penghapusan immuniti supaya dikekalkan perbezaan antara Raja dan rakyat dalam undang-undang tidak mencerminkan pegangan yang kuat kepada prinsip Islam.
86. Menerima immuniti daripada undang-undang yang dikatakan bukan undang-undang Islam, tetapi menolak penghapusan immuniti ini dalam undang-undang yang sama amatlah bercanggah dengan dakwaan hanya sanggup menerima undang- undang Islam sahaja.
87. Islam memberi banyak kelonggaran. Islam mengambilkira segala faktor dan keadaan yang dihadapi oleh umatnya.Demikian dalam menunaikan ibadat pun keadaan alam sekeliling, kesihatan individu dan keadaan semasa diambilkira. Oleh itu, sembahyang boleh dilakukan tanpa gerak badan tertentu, tanpa menghadapi kiblat, didahulukan, dikemudiankan atau dicantumkan, berjemaah atau berseorangan.Rakyat Palestin yang dihalau keluar oleh Pemerintahan Zionis boleh sembahyang tanpa menanggalkan kasut. Dalam ibadat- ibadat lain kelonggaran juga diberikan. Demikian juga dengan penguatkuasaan hukum hudud. Keadaan alam sekeliling dan masyarakat perlu diambilkira. Sebab itu tidak banyak negara yang majoriti penduduknya terdiri daripada orang Islam yang melaksanakan hukum hudud. Yang melaksanakannya pun tidak melaksanakan dengan sepenuhnya.
88. Kerajaan tidak menolak hukum hudud. Pelaksanaannya mestilah mengambilkira keadaan negara di mana penduduk Islamnya hanya merupakan 56 peratus dan mereka masih daif dalam berbagai-bagai bidang. Pentadbiran yang menolak kelonggaran yang diberikan oleh Islam sebenarnya tidak mematuhi ajaran Islam. Islam tidak menyuruh orang Islam atau Kerajaan Islam melaksanakan hukum Islam secara membuta- tuli sehingga boleh membinasakan diri. Sebab itu Nabi menyuruh pengikutnya pergi ke Habsyah untuk menyelamatkan diri. Sebab itu Nabi berhijrah ke Madinah untuk menyelamatkan Islam dan perjuangan Islam.
89. Jika keadaan mengizinkan, kita akan menguatkuasakan hukum hudud. Tetapi janganlah sementara kita menunggu hukum hudud dilaksanakan, kita melakukan sesuatu yang bertentangan dengan ajaran Islam. Sebenarnya jenayah yang dilarang dalam undang-undang negara ini adalah juga yang dilarang oleh agama Islam. Apakah Raja berkenaan mahu kebebasan melakukan jenayah ini hanya kerana kita belum boleh melaksanakan hukum hudud yang melarang jenayah yang sama?
90. Prinsip yang kedua ialah tidak ada kekebalan dalam Islam. Semua hukum adalah untuk semua umat. Raja yang mahu dirinya kebal daripada undang-undang sudah tentu menentang prinsip Islam ini.
Tuan Yang di-Pertua,
91. Akhirnya saya ingin menyentuh mengenai masalah menasihati Raja. Seperti yang telah saya sebutkan, Raja dikehendaki menerima nasihat Kerajaan. Di negara-negara lain di mana Sistem Beraja masih wujud walaupun tidak ada peruntukan khusus bahawa Raja bertindak mengikut nasihat
Kerajaan, namun Raja tidak pernah bertindak bertentangan dengan nasihat Kerajaan. Oleh itu, perhubungan di antara Raja dengan Kerajaan yang mewakili rakyat tetap baik. Lebih daripada itu, di negara-negara ini Raja dihormati dan disanjung tinggi oleh masyarakat.
92. Malangnya, di Malaysia walaupun ada peruntukan bahawa Raja harus bertindak mengikut nasihat Kerajaan, tetapi pihak Raja memegang kepada tafsiran nasihat yang diterima umum — iaitu nasihat boleh diterima atau ditolak. Tafsiran ini adalah salah. Dalam pada itu, ada pula perkara tertentu yang Raja menganggap ianya tidak perlu diberi nasihat.Dengan ini banyaklah perkara yang dilakukan yang bertentangan dengan Kerajaan yang mewakili rakyat.
93. Masalah yang dihadapi hari ini berpunca daripada pendapat bahawa Raja boleh membelakangkan Kerajaan rakyat.Tindakan curang yang berlaku adalah kerana nasihat tidak dihiraukan. Tidak adanya persetujuan terhadap pindaan ini juga berpunca daripada keengganan Raja menerima nasihat.
94. Jika ini berterusan, maka Kerajaan Demokrasi Berparlimen tidak dapat wujud sepenuhnya dan sebenarnya.Inilah sebabnya Kerajaan membawa pindaan ini kepada Dewan.Jika proses ini dipertikaikan, maka keputusan boleh dibuat oleh mahkamah. Sebagai Kerajaan yang berpegang teguh kepada, dengan izin `rule of law` kita akan patuh kepada keputusan mahkamah. Di masa yang sama, perkara ini tidak harus dilihat daripada sudut undang-undang sahaja. Ia perlu dilihat daripada sudut politik juga.
95. Di waktu Raja menyerahkan negeri-negeri Melayu kepada British, rakyat mengambil tindakan politik untuk mendapatkan balik negeri-negeri Melayu dan mengekalkan Institusi Raja.Walaupun daripada segi undang-undang rakyat tidak berhak kerana semua perjanjian dibuat antara British dan Raja sahaja, pihak British menghormati tindakan politik rakyat.
96. Saya berharap Raja-Raja Melayu juga akan mengambil iktibar daripada sejarah negara, khususnya sejarah Malayan Union dan menerima kehendak politik negara. Walaupun tanda- tanda menunjukkan bahawa Raja-Raja tidak menerima pindaan ini, saya berharap selepas pindaan ini diluluskan oleh Dewan Rakyat dan Dewan Negara, Raja-Raja Melayu akan menerima dan meluluskan undang-undang ini.
Tuan Yang di-Pertua, Saya mohon mencadangkan.
Penyampai : DATO’ SERI DR. MAHATHIR BIN MOHAMAD
Tajuk : SEMASA MEMBENTANGKAN RANG UNDANG-UNDANG AKTA PERLEMBAGAAN (PINDAAN) 1993
Lokasi : DEWAN RAKYAT, KUALA LUMPUR
Tarikh : 18-01-1993
Subscribe to:
Posts (Atom)